6 Амнон тёшекке кирип, хасталангъан киби олды. Падиша оны ёкъламагъа кельди, ве Амнон падишагъа: – Къызкъардашым Тамар келип, манъа бир-эки пите пиширсин, мен онынъ къолундан ашарым, – деди.
Ибраим чадыргъа чапып кирди ве Сареге: – Тез-тез учь буюк савут энъ яхшы ун ал да, хамыр басып, пите пишир, – деди.
Ёнадав онъа: – Тёшегинъе ятып, хасталангъан киби ол. Бабанъ сени корьмеге кельгенде, онъа: «Къызкъардашым Тамар келип, меним огюмде аш пиширип, манъа аш ашатсын. Мен оны корип, онынъ къолундан ашайым», – айт, – деди.
Сонъ Давут Тамарнынъ эвине: «Агъанъ Амноннынъ эвине бар да, онъа аш пишир», – деп бойле эмир этти.
Сонъ Иса оларгъа даа бир кинаели икяе айтты: – Кок Падишалыгъы бир къашыкъ маягъа ошай. Къадын оны алып, учь буюк савут унгъа ташлай ве бутюн хамырыны къабарта.