39 Давут падишанынъ Авишаломнынъ пешинден къуваламагъа истеги ёкъ олды, чюнки Амноннынъ олюминден сонъра теселли тапты.
Сонъ Исхакъ Рефикъаны анасы Саренинъ чадырына кирсетти ве онъа эвленди. Бойле о, онынъ апайы олды. Исхакъ Рефикъаны севди, ве анасына олгъан яныгъы кечти.
– Сонъ девам этип: – Яхшы. Бабанъ эвине къайтмагъа пек истегенинъ ичюн кеткенсинъ, я путларымны не ичюн хырсызладынъ? – деди.
Якъупнынъ эписи огъуллары ве эписи къызлары онынъ гонълюни алмакъ ичюн топландылар, амма Якъуп теселли тапмагъа истемеди: – Эфкярланып, огълум артындан о бир дюньягъа кетерим, – деди. Юсуфнынъ артындан бабасы бойле яныкълап агълай эди.
Чокъ вакъыт кечти ве Шуанынъ къызы, Ехуданынъ апайы кечинди. Матем куньлери кечкен сонъ, Ехуда досту адулламлы Хиранен Тимна шеэрине, озюнинъ къойларыны къыркъкъан адамларгъа кетти.
Бир кунь Церуя огълу Ёав падишанынъ юреги Авишаломгъа яткъаныны корьди.
Я РАББИ, Сен Озь топрагъынъа мерамет косьтердинъ, Якъупны эсирликтен къайтардынъ,
Огъул ве къызларынъ башкъа халкъкъа бериледжеклер. Козьлеринъ шуны кореджек, оларны кунь-куньден къыдырып зайыф оладжакълар. Амма сен ич бир шей япып оламайджакъсынъ.
О, эпинъизни корьмеге пек истеди. Онынъ хасталыгъы акъкъында хабер сизге етип баргъаны оны пек раатсызлады.