27 Лякин Авишалом ялвара-ялвара, ахыры падишанынъ разылыгъыны алды, ве падиша Амнонны ве эписи башкъа огъулларыны йиберди.
Сонъ Авишалом: – Ич олмагъанда, къардашым Амнон бизнен барсын, – деди. Падиша: – Онъа сеннен кетмеге кереги ёкъ, – деди.
Авишалом йигитлерине: – Бакъынъыз, Амнон шарап ичип, тавланып башлагъанда, мен сизге: «Амнонны ольдюринъиз», – деп буюрарым. О вакъыт къоркъмайып, оны ольдюринъиз. Бу – меним сизге эмирим. Джесюр ве джесаретли олунъыз, – деп буюрды.