2 Амнон, къызкъардашы Тамаргъа севда олгъаны ичюн, ойле къыйнала эди ки, тап хаста олды. Тамар къыз эди, ве Амнон: «Онъа якъынлашып оламам», – деп тюшюне эди.
Бу вакъиалардан сонъ Давутнынъ огълу Амнон Тамаргъа севда олды. Тамар – Давутнынъ огълу Авишаломнынъ дюльбер бир къызкъардашы эди.
Лякин Амноннынъ бир досту бар эди, ады Ёнадав. О, Давутнынъ агъасы Шиманынъ огълу эди. Ёнадав пек айнеджи бир адам эди.
Ахав, йизреэлли Навотнынъ: «Бабаларымнынъ асабалыгъыны санъа бермем», – деген сёзлерине къасеветленип ве ачувланып, эвине кирди. Тёшегине ятты, бурнуны шиширди, аш ашамады.
Эй, Ерусалим къызлары! Емин этинъиз: эгер севгилимни тапсанъыз, айтынъыз онъа, севгиден эсимни джоям.
Алланынъ истегине коре олгъан джан агърысы адамларны тёвбеге кетире, къуртулыш тапмагъа имкян бере. Дюньядаки шейлер акъкъында къасевет исе тек олюмни кетире.