Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




2 Падишалар 12:13 - Мукъаддес Китап

13 – Мен РАББИге къаршы гуна яптым, – деди Натангъа Давут. Натан исе Давуткъа: – РАББИ гунанъны багъышлады. Сен ольмейджексинъ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




2 Падишалар 12:13
46 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Бу эвде менден буюк кимсе ёкъ. О, манъа, сенден гъайры, эписи шейлерни берди. Сен онынъ апайысынъ да! Насыл олып да, мен бу буюк хиянетликни япып, Алланынъ огюнде гуна къазанайым? – деди.


Давут халкъны сайгъанындан сонъ, юреги чапаланды, ве о, РАББИге: – Буны япып, пек буюк гуна къазандым. Амма шимди, РАББИ, къулунънынъ гунасыны багъышла, пек балабан акъылсызлыкъ яптым, – деди.


Давут, халкъны ольдюрген мелекни корип, РАББИге: – Мына мен гуна яптым, къанунгъа къаршы чыкътым. Бу къойлар исе, олар не япты? Сен мени ве бабамнынъ союны джезала, – деди.


Еровоам падиша, Алланынъ адамы Бет-Эльдеки къурбан ерине айткъан сёзлерини эшиткенде, къолуны къурбан еринден алып, оны Алланынъ адамы тарафкъа узатты ве: – Тутунъыз оны! – деди. Шу дакъкъасы онынъ къолу къуруп къалды, ве о, къолуны озюне догъру къыбырдаталмай къалды.


Ахав Ильяскъа: – Эй, душманым, сен кене мени таптынъмы?! – деди. Ильяс исе: – Эбет, таптым! Чюнки сен РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япмагъа берильдинъ.


Исраиль падишасы Ехошафаткъа: – Бар бир адам, ондан РАББИни сорамакъ мумкюн. Лякин меним оны кореджек козюм ёкъ, чюнки о, меним акъкъымда яхшы шей айтмай, тек ярамай хаберлер кетире. Онынъ ады Микъая, Йимланынъ огълу, – деди. Ехошафат онъа: – Падиша ойле демесин, – деди.


Сонъра падиша эллибашыны элли аскеринен бирликте Ильяскъа йиберди. Эллибашы онъа барды. Ильяс исе дагънынъ тёпесинде отурмакъта эди. Эллибашы онъа: – Эй, Алланынъ адамы! Падиша санъа ашагъы тюшмеге риджа эте, – деди.


Давут Аллагъа: – Буны япып, мен пек буюк гуна къазандым. Амма шимди къулунънынъ гунасыны багъышла, пек балабан акъылсызлыкъ яптым, – деди.


Аса пек гъазапланды, гизли шейлер бильген адамгъа пек ачувланды ве оны зиндангъа ташлады. О заманларда Аса башкъа адамларгъа да зулумлыкъ япа эди.


Пейгъамбер бу сёзлерни айткъан сонъ, падиша онъа: – Сенинъ падишагъа акъыл огретмеге не акъкъынъ бар? Лафынъны битир, ёкъса сени ольдюреджеклер! – деди. Пейгъамбер: – Мен билем: сен шу ярамай ишни япкъанынъ ве меним сёзюмни динълемегенинъ ичюн, Алла сени ёкъ этмеге къарар этти, – деп, сёзюни кести.


Сонъ адамларнынъ огюнде бойле айтаджакъ: «Гуна къазандым, догъру лаф ерине ялан айттым, амма манъа джеза берильмеди.


Шу сувлар боюнда кок къушлары къона, олар пытакълар арасындан оте.


Сенинъ тилинъ олюм кетирмеге ниетлене, о, – кескин устра киби, сенинъ ичинъ къара.


Эй, сен, хиянет тиль, олюм лафларыны пек севесинъ!


Фыравун, адамларны ёллап, Мусанен Харунны чагъыртты ве оларгъа: – Бу сефер мен гуна къазандым. РАББИ адалетлидир, меннен халкъым исе къабаатлымыз.


Динълеген къулакъ ичюн икметли адамнынъ опькеси – алтын купе, темиз алтындан япылгъан ильван кибидир.


Гуналарыны гизлеген адам хайырыны корьмез, тёвбе этип оларны ташлагъангъа исе мерамет этерлер.


Иште, буюк аджджылыкъ меним ичюн хайырлы олды. Сен джанымны олюм чукъурындан къуртардынъ, эписи гуналарымны четке ташлап аттынъ.


Меним ичюн, кумюш берип, къокъулы къамыш алмадынъ, къурбанларынънынъ ягъларынен Мени тойдурмадынъ. Амма гуналарынъызнен агъырлыкъ кетире эдинъ, Мени къабаатларынъызнен чекиштире эдинъ.


Къанунсыз япкъанларынъны, думан киби, къувдым, гуналарынъны, булут киби, къуваладым. Мен сени сатын алдым, шунынъ ичюн Манъа къайтынъыз.


беля ёлласа да, буюк севгисинен мерамет де эйлер.


Бир акъай аиле садыкълыгъыны бозып, башкъа къадыннен я да башкъа акъайнынъ апайынен ятса, эм аиле садыкълыгъыны бозгъан адам, эм къадын мытлакъа ольдюрильсин.


Башкъа адамны ольдюрген адам мытлакъа ольдюрильсин.


Мелек огюнде отургъанларгъа: – Кирли урбаларыны устюнден чыкъарынъыз, – деди. Сонъ Ехошуагъа: – Бакъ, къабаатынъны устюнъден алдым ве санъа байрамлыкъ урба кийдирем, – деди.


Джеллятны йиберип, Ягъянынъ башыны алдырды.


Огълу исе онъа: «Бабам, мен Коклер ве сенинъ алдынъда гуна яптым. Эндиден сонъ сенинъ огълунъ денильмеге ляйыкъ дегилим», – дей.


Салым топлайыджы исе узакъта турып, козьлерини кокке котермеге биле къоркъып, кокрегине ура-ура: «Алла! Мен гуналым, лякин манъа мераметли ол!» – деген.


Бу сёзлерни эшиткенлер юреклерине окъ санчылгъан киби олдылар, Пётр ве башкъа эльчилерге: – Дин къардашларымыз, биз не япайыкъ? – дедилер.


Акис алда, О, дюнья яратылгъандан берли чокъ кере азап чекмек керек олур эди. О исе заманнынъ сонъунда бир кере пейда олды, Озюни къурбан этти ве адамларнынъ гуналарыны ёкъ этти.


Амма О, Озю ярыкъта олгъаны киби, биз де ярыкъта юрсек, бизим араларымыз якъын олур ве Онынъ Огълу Исанынъ къаны бизни эр бир гунадан темизлер.


Ишанчлы Шаат, олюлер ичинден биринджи олып тирильген ве ер юзюндеки падишаларнынъ Султаны олгъан Иса Месих де сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин! О, бизни севгени ичюн, Озь къаныны тёкип, бизни гуналарымыздан къуртаргъаны


Шаул Смаилге: – Мен РАББИнинъ айткъаныны динъледим, РАББИ ёллагъан ерге кеттим, амалеклилернинъ падишасы Агъагъны кетирдим, амалеклилерни бутюнлей ёкъ эттим.


Шаул: – Мен гуна яптым, амма сен бугунь халкъымнынъ акъсакъаллары огюнде ве Исраиль огюнде манъа урьмет косьтер, меннен берабер къайт, мен де сенинъ Алланъа, РАББИге ибадет этейим, – деди.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ