11 РАББИ даа бойле дей: Мен санъа озь эвинъден белялар тюшюририм, апайларынъны козьлеринъ огюнде алып, санъа якъын олгъан адамгъа берерим. О, апайларынънен купе-куньдюз юкълайджакъ.
Авишалом, бутюн Исраиль къабилелерине гизли хаберджилерни ёллап: – Бору сеслерини эшиткенде: «Авишалом Хевронда падиша олды», – денъиз, – деди.
Давут Ерусалимде онынъ янында олгъан хызметчилерине: – Айды, тез-тез къачайыкъ. Авишаломдан къуртарылып оламамыз. О, бизге уджюм этип, чокътан-чокъ зарар кетиреджек, бизни де ольдюреджек, шеэрни де къылычтан кечиреджек, – деди.
Падишанынъ судуна кельген эр бир исраиллинен бойле япа эди ве бойлеликнен исраиллилернинъ итибарыны къазана эди.
Давут Авишайгъа ве хызметчилерине даа бойле деди: – Эгер менден догъгъан догъмуш огълум мени ольдюрмеге истесе, биньяминли адамдан не къыдырасынъ? Оны озь башына къалдырынъыз, сёгюне берсин. Буны онъа РАББИ эмир этти.
апайым башкъасынынъ богъдайыны чексин, башкъа акъайлар онен ятсын.
Эгер бирде-бир пейгъамбер озь-озюни алдатып, сёз айтса, Мен онъа озь-озюни алдатмагъа ёл бердим. Мен элимни онъа къаршы узатаджагъым ве оны халкъым Исраиль арасындан ёкъ этеджегим.
Чокъ апайларны да алмасын. Алса, юреги бозулыр. Кумюшнен алтынны да озюне пек чокъ топламасын.
Нишанлы оладжакъсынъ, лякин башкъа акъай нишанлынъны зорлап, онен ятаджакъ. Эв къурарсынъ, лякин ичинде яшамазсынъ. Юзюмлик сачарсынъ, лякин бир салкъымыны узьмезсинъ.