27 Матем вакъты кечкен сонъ, Давут оны чагъыртып, эвине алды ве озюнинъ апайы япты. Бат-Шева онъа бир огъул тапты. Лякин Давутнынъ шу япкъан иши РАББИнинъ козюнде пек буюк яманлыкъ эди.
Онынъ япкъанлары РАББИнинъ козю огюнде яманлыкъ эди, ве О, оны ольдюрди.
Сен РАББИнинъ сёзлерини динълемейип, Онынъ козьлери огюнде не ичюн яманлыкъ яптынъ? Сен хитли Урияны къылычнен ольдюрдинъ. Онынъ апайыны озюнъе апай этип алдынъ, озюни исе аммонлыларнынъ къылычынен ольдюрдинъ.
Эгер де О: «Ёкъ, сенден разы дегилим», – десе, мына мен мындам. О, Озюнинъ истегенини япсын, – деди.
Ахав, Навотнынъ ольгенини эшитип, турды ве йизреэлли Навотнынъ юзюм багъыны алмагъа кетти.
Ахав Ильяскъа: – Эй, душманым, сен кене мени таптынъмы?! – деди. Ильяс исе: – Эбет, таптым! Чюнки сен РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япмагъа берильдинъ.
Бу иш Алланынъ козюнде ярамай бир иш эди, шунынъ ичюн О, Исраильни джезалады.
Макътангъан адамлар Сенинъ къаршынъда турмаз. Къанун бозгъанларнынъ эписини кореджек козюнъ ёкъ.
Башкъасынынъ апайынен яткъан адамгъа тамам ойле олур – онъа токъунгъан бирев къабаатсыз къалмаз.
Ниетини РАББИден гизлегенлерге, онынъ ичюн чукъурда сакълангъанларгъа беля! Озь ишлерини къаранлыкъта япып: «Бизни ким кореджек? Ишимизни ким биледжек?» – деп тюшюнелер.
адамнынъ давасыны янълыш чезгенлерде, Рабби буны корьмезми, аджеба?!
Йишай – Давут падишанынъ бабасы эди. Давут падишадан ве Уриянынъ сабыкъ апайындан Сулейман догъулды.
къызнен яткъан акъай къызнынъ бабасына 50 кумюш бермек керек, къыз исе онъа акъайгъа чыкъмакъ керек, чюнки акъай онынъ намусына токъунды. Онынъ омюрбилля о къыздан айырылмагъа акъкъы ёкъ.
Эпинъиз озь акъай-апакъайынъызны урьмет этинъиз ве яткъан тёшегинъизни арамламанъыз, чюнки Алла ороспуларны ве аиле садыкълыгъыны бозгъанларны джезалайджакъ.