4 Сонъ Ханун Давутнынъ хызметчилерини якъаламагъа, эр бирининъ яры сакъалыны тыраш этмеге, урбаларынынъ ашагъы ярысыны янбашларына къадар кесмеге ве оларны бойле алда йибермеге буюрды.
Давут буны эшиткен сонъ, оларнынъ къаршысына адамларыны йиберди, чюнки хызметчилери пек масхара этильген эди. Падиша оларгъа: – Ерихон шеэрине барып, анда къалынъыз. Сакъалларынъыз оськен сонъ, кери къайтарсынъыз, – деди.
Аллаларынынъ эвине, Дивон шеэрининъ ибадет тёпелерине агъламакъ ичюн кеттилер. Моав халкъы Нево ве Медева шеэрлери ичюн аджджы агълай; эр кеснинъ баш сачлары алынгъан, сакъаллары тыраш олунгъан.
Ашшур падишасы мысырлыларны ве хушлуларны сюргюн эткенде, олар ойле де оладжакъ. Яшы-къарты чыплакъ ве ялынаякъ, аврет ерлерини ачып, кетеджеклер. Мысырлылар ичюн бу буюк масхаралыкъ оладжакъ.
Шекем, Шило ве Самарие шеэрлеринден сексен адам кельди. Сакъаллары тыраш этильген, урбалары йыртылгъан, тенлерини яралангъан эдилер. Олар РАББИнинъ Эви ичюн ашлыкъ бахшышларыны ве темиз къокъулы майны кетирген эдилер.
Башынъызнынъ чевресиндеки сачларны кесменъиз, сакъалынъызнынъ кенарларыны бозманъыз.