17 Давут Шаулнынъ ве онынъ огълу Ёнатаннынъ олюмине агълав тюркюси йырлады.
О ерде яшагъан ханаанлылар Атад арманында олгъан матемни корип: – Мысырлылар не къадар аджджы агълайлар! – дедилер. Онынъ ичюн Иорданнынъ артында олгъан бу ернинъ адыны «Мысырлыларнынъ Матеми» къойдылар.
Эй, Исраиль! Сенинъ гузеллигинъ байырларынънынъ тёпелеринде ольдюрильди! Не ичюн къараманлар енъильди?
Падиша Авнер акъкъында шойле такъмакълады: – Авнер, сен бир ахмакъ киби ольмек керек эдинъми?
Йирмея да Ёшия акъкъында бир агълав йырыны язды. Акъай ве къадын йырджылары да Ёшия акъкъында агълав йырларыны бугуньге къадар йырлайлар. Бу агълав йырлары Исраиль ичюн адет олдылар ве Агълав Йырлары китабында язылгъандыр.
– Мына олар йырлайджакъ агълав тюркюси. Оны йырлап, халкъларнынъ къызлары Мысыр ве онынъ бутюн ордулары акъкъында агълайджакълар, – дей РАББИ-ТААЛЯ.