1 Азизлерге ярдым этмек акъкъында сизлерге язмакъ мен ичюн арткъачтыр.
Лякин буюк огълу Исавнынъ сёзлерини Рефикъагъа етиштирдилер. Рефикъа кичик огълу Якъупны чагъырттып, онъа бойле деди: – Агъанъ Исав сени ольдюрмеге истей.
Сизни, РАББИден сорасын деп, ёллагъан Ехуда падишасына о эшиткен сёзлер акъкъында Исраильнинъ РАББИ-Таалясы бойле дей:
Къудретли Алланы акъылымыз анъламаз. Онынъ кучю – буюк, суду – адалетли, догърулыгъы – сонъсуздыр. Ич бир адамны О, хорламаз.
Баш чалгъыджы ичюн. Къорах огъуллары ичюн. Аль-аламот. Йыр.
Олюлернинъ тирилювини алсакъ исе, Алла сизге айткъаныны окъумадынъызмы?
Чокъ йыллардан берли мында олмагъанымдан сонъ, халкъыма садакъалар ве бахшышлар кетирмек ичюн, Ерусалимге къайтып кельдим.
Олар Къуванчлы Хаберни къабул этмедилер ве Аллагъа сиз ичюн душман олдылар. Амма олар Алла тарафындан сечильгенлер, ве Алла оларны баба-деделери ичюн севе.
ихтияджы олгъан иманлыларгъа ярдым этинъиз, мусафирчен олунъыз.
Еудиедеки имансызлардан къуртулайым, Ерусалимдеки азизлер хызметимден разы олсунлар,
Олар тек биз фукъарелерни унутмайджагъымызны истедилер, ве мен буны япмагъа тырыштым.
Шунынъ ичюн, даа вакътымыз олгъанда, эписине ве эр шейден эвель озюмизнинъ иман аркъадашларымызгъа яхшылыкъ япайыкъ.
Агъа-къардашлар, бу шейлер оладжакъ вакъты ве заманлары акъкъында сизлерге язмакъ керекмеймиз.
Сиз ягънен сюртюлип, бу ягълав сизнен къалыр. Энди сизге ич кимсенинъ огреткени кереги ёкъ. Бу ягълав озю сизге эр шейни огретир. О, акъикъийдир, онда ялан ёкъ. О, сизни огреткени киби, Месихте къалынъыз.
Экимиз бири-биримизге айткъан сёзлерге РАББИ эбедиен шааттыр, – деди.