13 Бойлеликнен, биз юрек алдыкъ. Юрек алгъанымыздан гъайры, бизни даа зияде Титнинъ къуванчы севиндирди, чюнки эпинъиз онынъ рухуны пек котердинъиз.
Къувангъанларнен берабер къуванынъыз, агълагъанларнен берабер агъланъыз.
Алланынъ истегинен мен къуванчнен сизге келип, сизнен берабер раат олайым.
Эгер бир муче азап чексе, бутюн мучелер онен берабер азап чеке. Эгер бир муче макътав къазанса, бутюн мучелер онен берабер къувана.
Юкъламанъыз, иманда къатты турунъыз, джесюр ве кучьлю олунъыз.
Олар эм мени, эм сизни юреклендирдилер. Бойле адамларны урьмет этинъиз.
лякин о ерде дин къардашым Титни тапмайып, рухум раат олмады. Шунынъ ичюн о ердекилернен сагълыкълашып, Македониягъа кеттим.
Айны бу акъта мен сизлерге яздым ве янынъызгъа кельгенимде мени къувандыраджакъ адамлар ичюн къайгъы корьмеге истемедим. Мен сизлерге ишана эдим, ве сиз меннен берабер къуванаджакъсынъыз, деп эмин эдим.
Мен онынъ алдында сизлерни макътагъан эдим ве энди бундан утанмадым. Сизлерге эр шейде догърусыны айткъанымыз киби, Титнинъ огюнде макътангъанымыз да акъикъат олып чыкъты.
Эпинъиз оны динълегенинъизни, насыл къоркъунен ве титревнен къабул эткенинъизни акълында туткъанда, Титнинъ сизлерге олгъан севгиси даа арта.
Амма алчакъгонъюллилерни юреклендирген Алла янымызгъа Титни ёллап, бизим гонълюмизни алды.
Бойлеликнен, оны кене корип къуванынъыз деп, озюмни де бу къайгъырувдан бошатайым деп, мен оны тездже сизге ёлладым.
Рабби Онисифорнынъ эвине мерамет этсин, чюнки о, чокъ кере меним гонълюмни алды ве зынджырларымдан утанмады,
Эбет, къардашым, Рабби ичюн сенден бир файдаланайым! Месих ичюн юрегимни къувандыр!
Сенинъ севгинъ манъа буюк къуванч берди ве гонълюмни алды, чюнки сен, къардашым, азизлерни юреклендирдинъ.
Сонъунда, сиз эпинъиз бир фикирде ве шефкъатлы олунъыз, бири-биринъизни агъа-къардаш киби севинъиз. Бири-биринъизге мераметлик ве алчакъгонъюллик косьтеринъиз.