6 Мен сёзге уста олмасам да, бильгиде джаиль дегилим. Буны биз сизлерге эр тарафтан ачыкъ косьтердик.
Месих мени сувгъа батырып чыкъармагъа дегиль, Къуванчлы Хаберни даркъатмагъа ёллады. Месихнинъ хачы бош шей олмасын деп, мен буны акъыллы лафларнынъ ярдымынен япмайым.
Алланынъ истегине коре, дюнья озь акъылынен Оны анълап оламады, ве шунынъ ичюн Алла имангъа кельген адамларны «акъылсыз» хабер ярдымынен къуртармагъа къарар этти.
Бири Рухнен акъыллы сёзлер айта, башкъасы айны шу Рухнен бильги даркъата.
Буны биз адамларнынъ акъыллы сёзлеринен дегиль, Рух огреткен сёзлернен бильдиремиз, Рухкъа толгъан адамларгъа рухий акъикъатны анълатамыз.
Базылары: «О, мектюплеринде серт ве кучьлю, амма озю къуветсиз ве сёзге уста дегиль», – дейлер.
Сизинъ аранъызда эльчилигимнинъ бельгилери: буюк бир сабыр, аляметлер, аджайип ве къудретли ишлер косьтерильди.
Амма адамларнынъ гизли ве айып ишлерини ред этип, шимди айнеджиликнен арекет этмеймиз, Алланынъ Сёзюни бозмаймыз. Биз акъикъатны ачыкъ-айдын этемиз ве Алланынъ огюнде эр бир адамнынъ виджданына бизге къыймет кесмеге ёл беремиз.
Раббиден къоркъмакъ не олгъаныны билип, биз Ондан къоркъмагъа башкъа адамларны да огретемиз. Алла бизим не олгъанымызны яхшы биле. Мен ишанам ки, сизинъ виджданынъызда сиз де бизни билесинъиз.
Биз анълавнен темиз яшайыш кечиремиз, чокъ сабыр этемиз, эйилик япамыз, Мукъаддес Рухкъа ишанамыз, саф юрекнен севемиз,
Бизлерге юреклеринъизни ачынъыз. Биз ич кимсенинъ джаныны агъыртмадыкъ, ич кимсеге зарар кетирмедик, ич кимсени алдатмадыкъ.
ве сизлер буларны окъугъанда, мен Месихнинъ сырыны насыл анълагъанымны билип олурсыз.