9 Биз ичюн олюм джезасы азыр олгъаны акъкъында тюшюне эдик. Онынъ ичюн биз озюмизге дегиль, олюлерни тирильткен Аллагъа умют багъладыкъ.
Алланынъ яраткъанлары арасында о, биринджи яратылды, янъгъыз Яратыджысы онъа къылычнен якъынлашыр.
Яман адамнынъ башына озь яманлыгъы тюшер, инсафлы адамнынъ исе ольгенде биле сыгъынаджакъ ери бар.
Озюне ишангъан – акъылсыздыр, икмет ёлунда юрген исе къуртурылыр.
– Ярым омюр яшап, кетем, омюримнинъ яшамагъан йылларына мени олюлернинъ дюньясына чагъырдылар, – дедим.
Эгер Мен догъру кишиге: «Мытлакъа яшайджакъсынъ», – десем, о исе, озь догърулыгъына ишанып, яманлыкъ япса, онынъ япкъан яхшы ишлерининъ ич бириси анъылмайджакъ. О, япкъан яманлыгъы ичюн оледжек.
Озюнинъ инсафлыгъыны юкъары сайып, башкъаларына юксектен бакъкъан базы адамларгъа Иса бойле бир кинаели икяени айтып берди:
Язылгъаны киби: «Бизни эр кунь Сенинъ ичюн ольдюрелер, къурбанлыкъ къойлар, деп саялар».
О, бизни буюк олюм телюкесинден къуртарды ве даа къуртараджакъ. О бизни кене къуртараджакъ, деп Онъа ишанамыз.
Дин къардашлар, Кучюк Асияда башымызгъа кельген беляны бильгенинъизни истеймиз. Биз пек азапландыкъ, такъаттан кесильдик, сагъ къалмагъа умютимизни биле джойдыкъ.
Бизим озюмизде ич бир шейге къабилиетимиз ёкъ, бу шей бизден чыкъмай. Бизим къабилиетимиз – Алладандыр.
Бу къыйметли ярыкъны биз озь къуветсиз беденлеримизде, балчыкъ савутларда киби, алып юремиз, чюнки аджайип къудретимиз бизден дегиль, лякин Алладан келе.
Ибраим, Алланынъ олюлерни тирильтмеге кучю бар, деп тюшюнди. Шунынъ ичюн о санки Исхакъны олюмден къайтарып алды.