Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




2 Коринтлилерге 1:19 - Мукъаддес Китап

19 Алланынъ Огълу Иса Месих де «эбет», де «ёкъ» демей эди. Онынъ акъкъында сизге мен, Силуан ве Тимотей бильдиргенимизге коре, Онда тек «эбет» бар.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




2 Коринтлилерге 1:19
43 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Мен РАББИнинъ низамнамесини бильдиреджегим. О, Манъа деди: «Сен Меним Огълумсынъ. Бугунь Мен Санъа Баба олдым.


– Мен – бу Мендирим, – деди Алла Мусагъа. – Исраиль огъулларына бойле деп айт: «Мени сизге “Мен Барым” деп адландырылгъан ёллады».


Пётр бу сёзлерни даа айткъанда, апансыздан бир нур сачкъан булут пейда олып, оларны кольгесинен къапатты. Шу булут ичинден бир сес чыкъты: – Бу Меним севимли Огълумдыр, Мен Ондан разым! Оны динъленъиз!


Кок ве ер из къалдырмайып кечерлер, лякин Меним сёзлерим кечмез.


– Эй, Сен, Алланынъ Сарайыны йыкъкъан ве учь кунь ичинде къургъан адам! Озюнъни къуртарса! Эгер Сен Алланынъ Огълу олсанъ, хачтан тюшсе!


Исаны къаравуллагъан юзбашы ве онынъ аскерлери ер титрегенини ве башкъа вакъиаларны корип, пек къоркътылар ве: – Акъикъатен О – Алланынъ Огълу экен! – дедилер.


Коклерден: – Бу – Меним севимли Огълумдыр! Мен Ондан разым! – деген сес эшитильди.


Онынъ янына Сынавджы кельди де: – Эгер Сен Алланынъ Огълу олсанъ, айтчы, бу ташлар отьмек олсунлар! – деди.


‌Алланынъ Огълу Иса Месих акъкъында Къуванчлы Хабернинъ башланувы. Ешая пейгъамбер китабында Алланынъ бойле сёзлери язылгъан: Мына, Мен Сенинъ огюнъден хаберджимни ёллайым. О, сенден эвель барып, Сенинъ ёлунъны азырлайджакъ.


Мелек онъа: – Санъа Мукъаддес Рух энеджек, сени Юдже Алланынъ къудрети къаплайджакъ. Шунынъ ичюн сенден догъаджакъ Бала азиз оладжакъ, Оны «Алланынъ Огълу» деп адландыраджакълар.


Энди мен корьдим ве шаатлыкъ эттим: мына бу Адам – Алланынъ Огълудыр.


О вакъыт Натанель: – Равви, Сен Алланынъ Огълусынъ, Исраильнинъ Падишасысынъ! – деди.


Еудийлер онъа джевап берип: – Бизде Къанун бар. Къанунымыз боюнджа Онъа ольмек керек, чюнки О, Озюни Алланынъ Огълу япты, – дедилер.


Тома Исагъа: – Меним Раббим ве меним Аллам! – деп джевап берди.


Шу исе, Иса – Месих, Алланынъ Огълу олгъанына инанынъыз деп ве инанып, Онынъ Адындан аятны алынъыз деп, язылгъандыр.


Алла дюньяны ойле севди ки, Озюнинъ бирден-бир Огълуны берди, Онъа инангъан эр бир адам гъайып олмасын, лякин эбедий омюрни алсын.


Биз инандыкъ ве бильдик ки, Сен – Алланынъ Азизи оласынъ.


Иса оларгъа: – Сизге керчектен догърусыны айтам: Ибраим даа олмаздан эвель, Мен Барым, – деди.


О вакъыт бутюн топлашувнен эльчилер ве акъсакъаллар тюшюнип, озь араларындан адамларны сайламагъа, оларны Павел ве Барнабанен Антиохиягъа ёлламагъа къарар чыкъардылар. Дин къардашлар арасында урьмет къазангъан башлыкъларны: Барсабба адыны ташыгъан Иуданы ве Силаны сайладылар.


Павел Дербе ве Листра шеэрлерине етип кельди. О ерде Тимотей адлы шегирт яшай эди. Онынъ анасы иман тапкъан еудий, бабасы исе юнан эди.


Силанен Тимотей Македониядан кельгенлеринден сонъ, Павел озюни бутюнлей Сёзни илян этювине багъышлап, Исанынъ Месихлигини еудийлерге исбатлап бере эди.


Ёлны девам этип кетеяткъанларында, сув олгъан бир ерге кельдилер. Везир: – Мына, сув! Меним сувгъа батырылып чыкъкъаныма не кедер эте? – деди.


ве бирден Иса Алланынъ Огълу олгъаны акъкъында синагогаларда огретип башлады.


Павел (Алланынъ истегинен Иса Месихнинъ эльчиси) ве дин къардаш Тимотей – Коринт шеэриндеки Алланынъ иманлылар джемиетине ве Ахаянынъ этрафларында яшагъан эписи азизлерге:


Павел, Силуан ве Тимотей – Тессалонике шеэриндеки Алла Бабанынъ ве Рабби Иса Месихнинъ иманлылар джемиетине: Сизлерге эйилик ве аманлыкъ олсун!


Павел, Силуан ве Тимотей – Тессалонике шеэриндеки Алла Бабамызнынъ ве Рабби Иса Месихнинъ иманлылар джемиетине:


Шубесиз, акъикъий диннинъ сыры буюктир: Алла инсан беденинде корюнди, Онынъ догърулыгъы Рухта ачылды. О, мелеклерге корюнди, халкъларгъа бильдирильген эди. Дюньяда Онъа инандылар; шурет ичинде О, коклерге котерильди.


Олар ёкъ олып кетеджек, амма Сен къаладжакъсынъ. Бир урба киби, эписи ипранаджакъ;


Иса Месих денъишмез. О, тюневин, бугунь ве эбедиен айныдыр.


Буны мен Силуаннынъ ярдымынен (меним фикримдже, о, сизинъ ишанчлы къардашынъыз) сизлерге къыскъадан язып алдым, сизлернинъ гонълюнъизни алмагъа ве сизге бойле шаатлыкъ бермеге истедим: шу – Алланынъ акъикъий эйилигидир. Ондан узакълашманъыз!


Улу ве шуретли Алладан: «Бу Меним севимли Огълумдыр! Мен Ондан разым!» – деген сес кельгенинен, Месих Алла Бабадан урьмет ве шуретни къабул этти.


Бизим сизнен араларымыз якъын олсун деп, биз эшиткен ве корьген шейлеримизни сизлерге беян этемиз. Биз исе Бабанен ве Онынъ Огълу Иса Месихнен якъын мунасебетлерде булунамыз.


Даа шуны билемиз: Алланынъ Огълу кельди ве, биз Акъикъий Олгъанны таныйыкъ деп, бизге акъыл берди. Биз акъикъий Аллада, Онынъ Огълу Иса Месихте булунамыз. Бу – акъикъий Алла ве эбедий омюрдир.


Озь артындан алып баргъан ве Месихнинъ огретювинден узакълашкъан эр бир адамда Алла ёкъ. Бу огретювге коре яшагъан адамда исе эм Баба, эм Огъул бардыр.


О: – Корьгенлеринъни китапкъа яз ве Кучюк Асиядаки еди иманлыларнынъ джемиетине: Эфес, Смирна, Пергам, Тиатира, Сарда, Филадельфия ве Лаодикея шеэрлерине ёлла, – деди.


Оны корьгенимнен, аякълары астына олю киби йыкъылдым. О, онъ къолуны устюме къойып, бойле деди: – Къоркъма! Мен Биринджи ве Сонъкидирим.


– Мен – Альфа ве Омега, Башланув ве Сонъ, – дей Рабби-Тааля. – Мен барым. Эвельде бар эдим, энди де келеятам. Мен – Къудретли Аллам.


Тиатирадаки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Алла Огълунынъ козьлери – алевленип янгъан атеш киби, аякълары йылтыратылгъан тунчкъа ошай. О, бойле дей:


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ