Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




1 Юхан 4:9 - Мукъаддес Китап

9 Алланынъ бизге олгъан севгиси бунда ачыкъ косьтерильди: Алла бирден-бир Огълуны дюньягъа ёллады, бизге Онынъ ярдымынен яшамагъа ёл ачты.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




1 Юхан 4:9
27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

– Озь севимли, бирден-бир огълунъ Исхакъны ал да, Мория топрагъына бар. Анда Мен санъа айтаджакъ байырларнынъ биринде огълунъны къурбан чалып, бутюнлей якъ, – деди Алла.


Мен РАББИнинъ низамнамесини бильдиреджегим. О, Манъа деди: «Сен Меним Огълумсынъ. Бугунь Мен Санъа Баба олдым.


Багъ саибининъ даа бир адамы къала; о, севимли огълу экен. Саип: «Огълумдан утанырлар», – деп, оны сонъунда ёллай.


– Устюмде Раббининъ Руху булуна; О, мени ягънен сюртип, алчакъгонъюллилерге хайырлы хабер бермеге, эсирлерге – азатлыкъ, сокъурларгъа – козьлери ачылгъаны акъкъында айтмагъа, азап чеккенлерни къуртармагъа, Раббининъ разылыкъ йылы кельгенини беян этмеге ёллады, – деп язылгъан ерини тапып окъуды.


Хырсыз тек хырсызламакъ, ольдюрмек, йыкъмакъ ичюн келе. Мен исе оларгъа аят, толу аят бермек ичюн кельдим.


Иса онъа деди: – Мен – ёл, акъикъат ве аят олам. Бабагъа келеджек эр ким тек Меним вастамнен келе.


Алла дюньяны ойле севди ки, Озюнинъ бирден-бир Огълуны берди, Онъа инангъан эр бир адам гъайып олмасын, лякин эбедий омюрни алсын.


Онъа иман эткен адам суд этильмейджек. Иман этмеген адам исе энди суд этильген эди, чюнки о, Алланынъ бирден-бир Огълунынъ Адына иман этмеген.


Шунынъ ичюн, адамларнынъ эписи Бабаны урьмет эткени киби, Огълуны да урьмет этсинлер. Огълуны урьмет этмеген адам исе Оны ёллагъан Бабаны да урьмет этмей.


– Алла ичюн бойле иш япмакъ керек: Онынъ Ёллагъанына иман этмектир, – деди.


Мен – коктен кельген тири отьмек олам. Бу отьмекни ашагъан адам эбедий яшайджакъ. Мен береджек отьмек – беденимдир, оны дюньягъа аят багъышламакъ ичюн береджем.


Мени тири Баба ёллады, ве Мен Бабамнынъ ярдымынен яшайым. Бойле де, Мени ашайджакъ адам да Меним ярдымымнен яшайджакъ.


Мени Ёллагъан Озюмнен. О, Мени ялынъыз къалдырмагъан, чюнки Мен эр вакъыт О бегенген ишлерни япам.


– Эгер Бабанъыз Алла олса эди, Мени север эдинъиз. Мен Алладан чыкъып кельдим, Озь-Озюмден кельмедим, Мени О, ёллады.


Иса бойле джевап берди: – Озюнинъ де, ана-бабасынынъ да гунасы ичюн дегиль. Алланынъ ишлери онда белли оладжагъы ичюн, о кёр олып догъды.


Озь Огълуны аджымагъан, Оны эпимиз ичюн олюмге берген Алла Онен берабер бизге эр шейни бермезми?


Алла мелеклернинъ ич бирине: «Сен Меним Огълумсынъ. Бугунь Мен Санъа Баба олдым» я да: «Мен Онынъ Бабасы олурым, ве о – Меним Огълум олур», – демеген эди.


Иса бизлер ичюн озь джаныны берди, бундан биз севгини бильдик. Биз де агъа-къардашларымыз ичюн джанымызны бермеге борджлумыз.


Мына бу севгидир: биз Алланы севдик дегиль, лякин бизни О севди ве Озь Огълуны гуналарымыз ичюн одев оларакъ ёллады.


Алланынъ бизге олгъан севгисини бильдик ве бунъа инандыкъ. Алла – севгидир. Севгиде булунгъан адам Аллада булуна, ве онда Алла булуна.


Шаатлыкъ исе будыр: Алла бизге эбедий омюр берди, ве бу омюр – Онынъ Огълундадыр.


Мен буны сизге, Алла Огълунынъ Адына инангъанларгъа яздым. Онынъ ичюн билинъиз: сиз эбедий омюрге саип олдынъыз.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ