21 Биз Ондан бойле эмирни алдыкъ: «Ким Алланы севсе, озь агъа-къардашыны да севмеге борджлудыр».
Яманлыкъкъа къаршы яманлыкъ япманъыз, халкъынъыздан ич бир адамгъа къаршы да яман фикирлерни тутманъыз. Лякин якъын адамны озюнъизни киби севинъиз. Мен – РАББИм.
Сиз: «Якъынынъны сев ве душманынъдан нефретлен», – денильгенини эшиттинъиз.
Къанун оджасы: – Онъа мерамет эткен адам, – деп джевап берди. Иса онъа: – Бар да, сен де бойле яп, – деди.
Меним эмирим шудыр: Мен сизни насыл севген олсам, сиз де бир-биринъизни ойле севинъиз.
Къануннынъ бутюни бир эмирде бирлештириле: «Якъын адамны озюнъизни киби севинъиз».
Иса Месихте не сюннетнинъ, не сюннетсизликнинъ файдасы ёкъ, тек севгиде озюни косьтерген иманнынъ файдасы бар.
Агъа-къардашлыкъ севгиси акъкъында сизлерге язмакъ керекмей, чюнки Алла Озю сизни бири-биринъизни севмеге огретти,
Сонъунда, сиз эпинъиз бир фикирде ве шефкъатлы олунъыз, бири-биринъизни агъа-къардаш киби севинъиз. Бири-биринъизге мераметлик ве алчакъгонъюллик косьтеринъиз.
Эр шейден эвель бири-биринъизни джан-юректен севинъиз, чюнки севги чокъ гуналарны багъышлай.
Севгили достларым, сизге янъы бир эмир дегиль, лякин эски эмирни, сизде башындан олгъан эмирни язаятам. Эски эмир – сиз чокътан эшиткен хабердир.
Башындан сиз эшиткен хабер бойледир: бири-биримизни севейик!
Биз олюмден яшайышкъа кечкенимизни билемиз, чюнки биз агъа-къардашларымызны севемиз. Озь агъа-къардашларыны севмеген адам исе олюмде къалыр.
Балалар, севгимизни сёзлернен я да тильнен дегиль, акъикъат ве ишлеримизнен косьтерейик.
Онынъ эмири исе – Онынъ Огълу Иса Месихнинъ Адына инанмакъ ве, О бизге буюргъаны киби, бири-биримизни севмектир.
Севгили достларым, Алла бизни бу къадар чокъ севсе, биз де бири-биримизни севмеге борджлумыз.