«Къул озь эфендисинден устюн дегиль», – деген лафны акъылынъызда тутунъыз. Эгер Мени къувгъан олсалар, сизни де къуваджакълар. Эгер Меним сёзлеримни туткъан олсалар, сизинъкилерини де тутаджакълар.
Бакъынъыз, биз «Алланынъ балалары» адландырылайыкъ деп, Баба бизге не къадар буюк севги косьтерди! Керчектен де, биз Онынъ балаларымыз! Лякин дюнья бизни танымай, чюнки о, Бабаны танымагъан.