10 Эгер: «Биз гуна япмадыкъ», – десек, Оны яланджы этип косьтеремиз ве Онынъ Сёзю ичимизде булунмай.
Адам недир? О, темиз олмакъ мумкюнми? Къадын догъгъан бирев инсафлы ола билирми?
Бойле олмаса, ким мени яланда къабаатлар? Айткъанларымнынъ бош олгъаныны ким косьтерип олур?
Шимдиден башлап эбедиен Исраиль РАББИге умют багъласын!
«Мен къабаатсызым! РАББИнинъ ачувы манъа тиймез», – дейсинъ. Бакъ! «Гуна ишлемедим», – дегенинъ ичюн, Мен сени суд этеджегим.
Онынъ шаатлыгъыны къабул эткен адам исе Алланынъ акълыгъыны тасдыкълай.
Ичинъизде Месихнинъ сёзю бутюн зенгинлигинен яшасын. Бутюн икметнен бири-биринъизни огретинъиз ве тенбиеленъиз; сизинъ юреклеринъизде Аллагъа зебурлар, макътав йырлары ве рухий тюркюлерни миннетдарлыкънен йырланъыз.
Эгер: «Гунамыз ёкъ», – десек, озь-озюмизни алдатамыз ве ичимизде акъикъат булунмай.
Бабалар, сизге яздым: сиз башындан Бар олгъан Алланы бильдинъиз. Йигитлер, сизге яздым: сиз къуветлисинъиз; сизинъ ичинъизде Алланынъ Сёзю булуна, ве сиз яманны енъдинъиз.
«Мен Оны билем», – деген, лякин Онынъ эмирлерини беджермеген адам яланджыдыр, ве онда акъикъат ёкъ.
Балалар, сиз Алладансыз ве оларны енъдинъиз. Ичинъизде олгъан дюньяда олгъандан буюктир.
Ким Алланынъ Огълуна инанса, онынъ юрегинде Алланынъ шаатлыгъы бар. Аллагъа инанмагъан исе Алланы яланджы этип косьтере, чюнки Онынъ Озь Огълу акъкъында берген шаатлыгъына инанмай.
чюнки акъикъат ичимизде яшай ве эбедиен бизнен оладжакъ):