3 Олар эвленмеге ве базы ашларны ашамагъа ёл бермейлер. Лякин Алла эр бир ашларны, инангъан ве акъикъатны бильген адамлар шукюр этсинлер ве оларны ашасынлар деп, яраткъандыр.
Эгер Алла адамгъа мал-мульк ве байлыкъ берип, оларнен файдаланмагъа, озь пайыны алмагъа, эм де эткен заметлеринден зевкъ алмагъа имкян берсе, бу – Алладан бахшыштыр.
Падиша бабаларынынъ аллаларыны акъылына кетирмейджек, не къадынлар севген аллагъа, не де ич бир башкъа аллагъа сайгъы косьтермейджек, озюни эр кестен устюн тутаджакъ.
Бир кунни итибар эткен адам Раббининъ шерефи ичюн итибар этсин. Эр шейни ашагъан адам Рабби ичюн де ашай ве Аллагъа шукюр эте. Эр шейни ашамагъан адам да Рабби ичюн ашамай ве Аллагъа шукюр эте.
«Аш – ашкъазан ичюн, ашкъазан да – аш ичюн», – дейсинъиз, амма Алла оны да, буны да ёкъ этер. Беден ахлякъсыз ишлер ичюн дегиль, Рабби ичюндир. Рабби де – беден ичюн.
Амма эвленсенъ де, гунакяр олмазсынъ. Эгер къыз да акъайгъа чыкъса, гунакяр олмаз. Амма бойле адамларнынъ башы къайгъыда оладжакъ, ве мен бу шейден сизлерни сакъламагъа истейим.
Биз ашагъан я да ашамагъан ашлар бизни Аллагъа якъынлаштырмакъ мумкюн дегиль. Эгер ашамасакъ, ич бир шей джоймаймыз, ашасакъ да, ич бир шей къазанмаймыз.
Шу себептен мен буны истейим: яш тул къадынлар акъайгъа чыкъсынлар, бала тапсынлар, эвлерини бакъсынлар, бойле этип, душмангъа яман лаф айтмагъа ич бир фырсат бермесинлер.
Чешит тюрлю огретювлерге берильменъиз. Сизинъ юреклеринъиз ашлар акъкъында къаиделернен дегиль де, Алланынъ эйилигинен къуветлендиргени яхшы олур эди. Бойле къаиделерге берильгенлер олардан ич бир файда корьмедилер.