5 Яшлар, акъсакъалларны динъленъиз. Эпинъиз бири-биринъизге алчакъгонъюллик косьтеринъиз. Алла къопайларгъа къаршы чыкъа, алчакъгонъюллилерге исе эйилик япа.
Шимди исе, РАББИ-Тааля, Сен де, Сенинъ къудрет Сандыгъынъ да Сенинъ раатлыкъ еринъе киринъиз. Сенинъ руханийлеринъ исе, РАББИ-Тааля, къуртарув корьсюнлер! Сенинъ азизлеринъ яхшылыкъкъа къувансынлар!
Бирев йыкъылса, сен: «Оны котер!» – деп айтарсынъ, ве О, алчакъгонъюллилерни къуртарыр.
Акъикъатны урба киби кие эдим, адалетлик манъа чалма киби эди.
Сени бильмек меним ичюн пек аджайип, юксектир о, акълым етмез онъа.
Сен корьген мырзаларнынъ огюнде ашаланмакътан, санъа: «Якъынджа келип отур», – дегенлери яхшыдыр.
Мыскъылджыларны О, мыскъыллайджакъ, алчакъгонъюллилерге исе эйилик япаджакъ.
Юдже, Юксельген, эбедий Яшагъан, Ады Азиз олгъан дей ки: – Юксек ве мукъаддес ерде яшайым, лякин тёвбе эткенлернен ве алчакъгонъюллилернен олам. Алчакъгонъюллилернинъ рухларыны джанландыраджагъым, тёвбе эткенлернинъ джанларыны тирильтеджегим.
РАББИде буюк къуванч тападжагъым, Аллам ичюн джаным шенъленеджек. О манъа къуртулыш урбаларыны, инсафлыкъ урбасыны кийдирди. Киевге, руханийге киби, башыма сарыкъ къойды, бир келинни киби, ильванларнен безетти.
Къолларым бутюн буларны япты, бойле этип, эр шей пейда олды, – дей РАББИ. Лякин Мен алчакъгонъюллилерге, рухтан тюшкенлерге, сёзюм огюнде къалтырагъанларгъа бакъаджагъым.
Ялы боюнда яшагъан бутюн укюмдарлар тахтларындан энеджек, япынджаларыны ве ренкли урбаларыны чыкъараджакълар. Олар къалтырап-титреп ерде отураджакъ, эр дакъкъасы сескенип, сенинъ къоркъунчлы алынъа шашаджакълар.
Бу буюк ордуны енъген сонъ, дженюп падишасы кибирленеджек. О бинълердже адамларны ольдюреджек, амма бутюнлей енъмейджек.
Чал адамнынъ огюнде аякъкъа турунъыз, къартларны урьмет этинъиз ве Алланъыздан къоркъунъыз. Мен – РАББИм.
Сизде исе ойле олмасын! Аранъыздан ким буюк олса, озюни энъ кучюк киби тутсун. Ким башлыкъ олса, хызметчи киби олсун.
Бири-биринъизни агъа-къардаш киби сыджакъ севгинен севинъиз, башкъаларына озюнъизден зияде сайгъы косьтеринъиз,
Эр биринъиз Месихнинъ табиатыны алдынъыз. Беденлеринъизни бакъкъанынъызда, беден истеклери сизге падишалыкъ этмесинлер.
Месихтен къоркъып, бири-биринъизге бойсунынъыз.
Тек озюнъизни тюшюнип, бош шурет къазанмакъ ичюн ич бир шей япманъыз, амма алчакъгонъюлли олып, башкъаларны озюнъизден юкъары сайынъыз.
Шунынъ ичюн, Алланынъ азиз ве севимли сайлангъан адамлары олып, шефкъат, мераметлик, эйилик, алчакъгонъюллик, йымшакълыкъ ве сабыргъа кийининъиз.
Акъсакъалны сёгме, онъа, бабанъа киби, насиат бер. Яшларгъа – къардашынъа киби,
Озь башлыкъларынъызгъа бойсунынъыз ве оларнынъ сёзюни динъленъиз. Олар юкъламайып джанларынъызны бакъалар ве бунынъ акъкъында джевап береджеклер. Эгер оларны динълесенъиз, олар озь ишини инъильдеп дегиль, къуванчнен беджереджек. Ёкъса, сизлерге файдасы олмаз.
Амма О, бизге даа зияде эйиликни бере. Бойлеликнен, Языда айтылгъан ки, Алла къопайларгъа къаршы чыкъаджакъ, алчакъгонъюллилерге исе эйилик япаджакъ.
Сонъунда, сиз эпинъиз бир фикирде ве шефкъатлы олунъыз, бири-биринъизни агъа-къардаш киби севинъиз. Бири-биринъизге мераметлик ве алчакъгонъюллик косьтеринъиз.
Месих Озь беденинен азап чекти. Сизлер де фикирлеринъизде бунъа азыр олунъыз, чюнки озь беденинен азап чеккен адам гуна япмакъны токътата
Олар тирилерни ве олюлерни суд этмеге азыр олгъан Аллагъа эсабат береджеклер.