23 Оны яманлай эдилер, О исе джевап берип, ич кимсени яманламай эди. О, азап чеккенде, ич кимсени къоркъузмай эди, лякин эр шейни адалетли суд эткен Алланынъ къолуна бере эди.
Оны эзиетледи, къыйнадылар, О исе агъзыны ачмады. Оны къой киби соймагъа айдап кетирдилер, къозу юнь къыркъкъан адамнынъ алдында индемейип тургъан киби, О да агъзыны ачмады.
Мына, сен тёвбе этмейип, инат олатурсанъ, озюнъе дешетли джеза азырлайсынъ. Алла адалетнен бу дюньяны суд эткенде, бу джеза Алланынъ гъазабы куню санъа келеджек.
Шу себептен бу азапларны чекем. Амма мен утанмайым. Кимге инангъанымны билем; эминим ки, манъа залог оларакъ берильген ишни о куньге къадар сакъламагъа Онынъ кучю бар.
Энди мени инсафлыкъ таджы беклей. Оны манъа адалетли къады олгъан Рабби о куню береджек, ве тек манъа дегиль, Онынъ келювини севгинен беклегенлернинъ эписине де береджек.