16 Азат адамлар киби яшанъыз, амма азатлыкъ астында сакъланып, яманлыкъ этменъиз, Алланынъ къуллары киби яшанъыз.
Эй, Къанун оджалары ве фериселер! Экиюзьлюлер! Алынъызгъа беля! Кок Падишалыгъыны инсанларнынъ огюнде къапатып, озьлеринъиз де кирмейсиз, кирмеге истегенлерни де йибермейсиз.
Эгер Мен келип оларгъа айтмагъан олсам, оларда гуна олмаз эди. Энди исе гунасына сылтав къалмады.
гунадан къуртулып, инсафлыкънынъ къуллары олдынъыз.
Амма шимди гунадан къуртулып ве Алланынъ къуллары олып, азизлик кетирген ишлерни япып башладынъыз. Буларнынъ сонъу – эбедий омюрдир.
Рабби чагъыргъан къул – Рабби азат эткен адамдыр. Рабби чагъыргъан азат адам – энди Месихнинъ къулудыр.
Биз азат олайыкъ деп, Месих бизни азат этти. Шунынъ ичюн къатты турунъыз ве кене къуллукъ боюндырыгъыны такъманъыз.
Агъа-къардашлар, сизлер азатлыкъкъа чагъырылгъан эдинъиз. Тек бу азатлыкъ беден истеклерини беджереджегине себеп олмасын, лякин бири-биринъизге севгинен хызмет этинъиз.
Козьге корюнмеге истеген ве башкъаларнынъ разылыгъыны къыдыраяткъан адамлар киби олманъыз, амма, Месихнинъ къуллары киби, Алланынъ истегенини темиз юрекнен беджеринъиз.
Билесиз ки, сиз Рабби Месихке хызмет этесиз ве Раббиден мирас мукяфатыны аладжакъсынъыз.
Сиз яхшы билесинъиз: биз ич бир вакъыт ялтакъланмай эдик, ачкозь ниетлеримиз де ёкъ эди. Алла бунъа шааттыр!
Амма Алланынъ азатлыкъ берген къусурсыз Къануныны гъайретнен окъугъан ве Оны туткъан адам эр бир япкъан ишинде бахтлы оладжакъ. О, эшиткен ве унуткъан адам дегиль, динълеп беджерген адамдыр.
Шунынъ ичюн, лаф эткенинъизде ве арекет эткенинъизде, азатлыкъ берген къанун боюнджа суд этиледжегинъизни унутманъыз.
Озьлери бозукълыкънынъ къуллары олып, оларгъа азатлыкъны ваде этелер. Амма адам неден енъильсе, онынъ къулу ола.
Базы алласыз адамлар сизинъ аранъызгъа гизлиден сокъулып киргенлер. (Оларнынъ джезасы чокътан берли язылгъан эди.) Олар Алламызнынъ эйилигини бозукъ яшамагъа имкянына денъиштирелер ве Иса Месихни, бирден-бир Эфендини ве Раббимизни ред этелер.