15 РАББИ Смаилге Шаулнынъ келеджеги акъкъында бир кунь эвельси беян этип:
Сен, Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы: «Сенинъ эвинъни, сенинъ сюляленъни асыл этерим», – дегенде, манъа шуны ачтынъ. Шунынъ ичюн мен, Сенинъ къулунъ, бойле дува этмеге джесарет таптым.
о вакъыт Алла къулакъларына айтар, огютинен оларгъа ачыкъ анълатыр,
РАББИ-ТААЛЯ Озь ниетлерини къуллары пейгъамберлерге ачмагъандже, бир шей япмаз.
Сонъ халкъ падишаны истеди, ве Алла оларгъа Биньямин къабилесинден Киш огълу Шаул деген акъайны берди. О, къыркъ йыл девамында падишалыкъ япты.
Мына бу гедже манъа Алланынъ мелеги корюнди. Мен бу Аллагъа аит олам, Онъа ибадет этем.
Бир кунь Смаил Шаулгъа: – РАББИ мени Озюнинъ халкъына, Исраильге падишалыкъ япмагъа сени ягънен сюртмек ичюн йиберди. Энди РАББИнинъ айткъаныны динъле, – деди.
Ёнатан онъа: – Ёкъ-ёкъ, сен ольмезсинъ. Бабам манъа айтмайып, кучюк-буюк олсун, ич бир ишини башламай. Айса не ичюн бу ишни менден гизлейджек? Олмайджакъ шей, – деди.
РАББИ Шилода даа пейда олды, анда О, Смаилнен лаф этти.
Шаулнен хызметчиси шеэрге кеттилер. Шеэрнинъ ортасына келип еткенде, оларнынъ огюне, ибадет тёпесине котерильмек ичюн, Смаил чыкъты.
Смаил Шаулны корьгенде, РАББИ онъа: – Мен санъа айткъан инсан будыр. Меним халкъымны о идаре этеджек, – деди.