Эгер Мен ярамай кишиге: «Сен мытлакъа оледжексинъ!» – десем, сен исе оны тенбиелемесенъ ве, джаныны къуртармакъ ичюн, оны озь ярамай ишлеринден къайтармасанъ, о адам гуналары ичюн мытлакъа оледжек. Онынъ къаны ичюн исе Мен сенден джевап сорайджагъым.
Шаулнынъ бутюн падишалыгъы заманында фелестинлилерге къаршы токътамадан дженк кетти. Шаул бирде-бир къараман ве джесаретли адам корьсе, оны озюне алды.
халкъ огюнде озь руханий борджларыны беджермей эдилер. Бир кимсе къурбан чалып эт пишеяткъанда, руханийнинъ хызметчиси элине учь тишли вилка алып келе,