20 – Биз де башкъа миллетлер киби олайыкъ: падишамыз бизни суд этсин, огюмизде юрсюн, бизим дженклеримизде башлыкъ япсын, – дедилер.
О, сахраны гольге айландырыр, ве къуру топракъны – чокъракъларгъа.
Сен бизнен бармасанъ, менден ве исраиллилерден мемнюн олгъанынъны адамлар насыл билирлер? Амма, бизнен барсанъ, мен ве Сенинъ халкъынъ ер юзюндеки халкълардан фаркълы олурмыз.
Мен оларны къаяларнынъ тёпесинден корем, оларгъа байырлардан бакъам. Иште, олар айры яшайлар, башкъа миллетлер киби дегиллер.
Сиз бу дюньядан олгъан олсанъыз, дюнья сизни озюнъки киби север эди. Амма сиз бу дюньядан олмагъанынъыз, Мен сизни дюньядан сайлап алгъаным ичюн, дюньянынъ сизни кореджек козю ёкъ.
умютнен къуванынъыз, кедерде сабырлы олунъыз, токътамайып дува окъунъыз,
Шунынъ ичюн оларнынъ арасындан чыкъынъыз, олардан айрылып кетинъиз, – дей Рабби. – Арам шейлерге токъунманъыз. О вакъыт Мен сизлерни къабул этерим,
Сен – Алланъ олгъан РАББИнинъ азиз халкъысынъ. Алланъ олгъан РАББИ сени, Озюнинъ шахсий халкъы япмакъ ичюн, ер юзюндеки бутюн халкълардан сайлап алды.
Бизим ветанымыз исе коклердедир. О ерден биз Къуртарыджыны – Рабби Иса Месихнинъ келеджегини сабырсызлыкънен беклеймиз.
Амма сизлер – сайлангъан бир сой, падишалыкъ япкъан руханийлер, азиз миллет, Алла Озюнинъ халкъысынъыз. Сизлер Онынъ энъ гузель чизгилерини бильдиринъиз деп, Алла сизлерни къаранлыкътан Озюнинъ аджайип ярыгъына чагъырды.
Лякин Аммон падишасы Нахашнынъ сизге къаршы чыкъкъаныны корип, манъа: «Ёкъ, бизни падиша идаре этсин», – дединъиз. Амма сизинъ падишанъыз – Алланъыз, РАББИдир.
Энди падишанъыз бар. Мен исе къарт олдым, сачларым агъарды, огъулларым да сизинъ аранъызда. Мен яшлыгъымдан бугуньге къадар огюнъизде юрдим.
ве онъа: – Мына сен энди къартайдынъ, огъулларынъ исе догъру ёлдан урулдылар. Бойлеликнен, бизге падиша бер. Башкъа халкъларда олгъаны киби, о, бизге ёлбашчылыкъ япсын, – дедилер.