1 Смаил къартайгъандан сонъ, о, озь огъулларыны Исраильге къадылар япты.
Бундан сонъ мен къардашым Хананийни ве къаленинъ башлыгъы Хананьяны Ерусалимнинъ башлыкълары яптым. О, садыкъ адам эди, ве башкъа адамлардан чокъ Алладан къоркъа эди.
Алланынъ огюнде, Иса Месихнинъ ве сайлангъан мелеклернинъ огюнде сени тенбиелейим: фаркъ этмейип, буларны бутюнлей сакъла, ич бир шейни айырмайып, эписини яп.
Яирнинъ отуз огълу бар эди, эр бирининъ озь эшеги бар эди, ве отуз кою бар эди. Бу койлер шимдиге къадар Хаввот-Яир деген адны ташый; олар эписи Гилад топрагъындадыр.
Онынъ къыркъ огълу ве отуз торуны бар эди. Олар етмиш дане эшекке минип юре эдилер. О, секиз йыл девамында Исраильнинъ къадысы олды.
Эй, бем-беяз эшеклерде кеткенлер, паалы эгерлерде отургъанлар, ёллардан джаяв кеткенлер, дикъкъат этинъиз!
Энди падишанъыз бар. Мен исе къарт олдым, сачларым агъарды, огъулларым да сизинъ аранъызда. Мен яшлыгъымдан бугуньге къадар огюнъизде юрдим.