2 Сандыкъ Кирьят-Яримде къалдырылгъан сонъ, чокъ вакъыт кечти, йигирми йылгъа къадар. Шу заман бутюн Исраильнинъ джемааты РАББИге мураджаат этти.
Сонъра Алламызнынъ Сандыгъыны къайтарып кетирейик, чюнки Шаулнынъ куньлеринде онъа эмиет бермеген эдик.
Бойлеликнен, Алланынъ Сандыгъыны Кирьят-Ярим шеэринден кетирмек ичюн, Давут Мысырдаки Шихордан Лево-Хаматкъа къадар олгъан бутюн исраиллилерни топлады.
Даа бир адам, Кирьят-Ярим шеэринде яшагъан Шемаянынъ огълу Урия, РАББИнинъ Адындан пейгъамберлик этти. О да бу шеэрге ве бу топракъкъа къаршы, Йирмеянынъ бутюн айткъаны киби, пейгъамберлик этти.
Тек къабаатынъны таны. РАББИге, сенинъ Алланъа къаршы чыкътынъ, ябанджыларнен эр даллы терек тюбюнде ябанджыларны бол-бол охшай эдинъ. Сесиме исе къулакъ асмадынъ, – дей РАББИ.
Агълай-агълай келеджеклер, мерамет этип, оларны алып кетиреджегим, сув бою дос-догъру ёлдан алып келеджегим, сюрюнмезлер. Мен – Исраильнинъ бабасыдырым, Эфраим – биринджи догъгъан баламдыр.
Не де бахтлыдыр агълагъанлар. Олар теселли тападжакълар!
Исраиллилер ёлгъа чыкъып, учюнджи куню хивлилернинъ шеэрлери Гивон, Кефира, Беэрот ве Кирьят-Ярим янына кельдилер.
Алланынъ Мелеги бу сёзлерни Исраиль огъулларына айткъан сонъ, халкъ къычырып агълап башлады.
Кирьят-Яримнинъ сакинлери келип, РАББИнинъ Сандыгъыны алдылар ве оны байыргъа, Авинадавнынъ эвине кетирдилер. РАББИнинъ Сандыгъыны сакъламакъ ичюн, огълу Элазарны айырып азиз эттилер.
Смаил эписи исраиллилерге: – Эгер сиз джан-гонъюльден РАББИге къайтсанъыз, араларынъыздан кельмешек аллаларны ве Ашторет путларыны ёкъ этинъиз, ачыкъ юрекнен РАББИге догърулып, тек Онъа ибадет этинъиз. О вакъыт О, сизни фелестинлилерден къуртарыр, – деди.