1 Кирьят-Яримнинъ сакинлери келип, РАББИнинъ Сандыгъыны алдылар ве оны байыргъа, Авинадавнынъ эвине кетирдилер. РАББИнинъ Сандыгъыны сакъламакъ ичюн, огълу Элазарны айырып азиз эттилер.
Сонъра Алламызнынъ Сандыгъыны къайтарып кетирейик, чюнки Шаулнынъ куньлеринде онъа эмиет бермеген эдик.
Кетинъиз, кетинъиз, андан чыкъынъыз! Арамгъа токъунманъыз, арасындан чыкъынъыз, озьлеринъизни элялланъыз, эй, РАББИнинъ савутларыны ташыгъанлар!
Бет-Хороннынъ къаршысында олгъан тёпеликтен, дженюпте сынъыр гъарп тарафы бою дженюпке айлана ве Кирьят-Баал, яни Кирьят-Ярим (Ехуда огъулларынынъ шеэри) янында бите эди. Бу онынъ гъарбий тарафы эди.
Исраиллилер ёлгъа чыкъып, учюнджи куню хивлилернинъ шеэрлери Гивон, Кефира, Беэрот ве Кирьят-Ярим янына кельдилер.
Сонъ Кирьят-Ярим сакинлерине хаберджилер йиберип: – Фелестинлилер РАББИнинъ Сандыгъыны къайтардылар. Келип, оны озюнъизге алынъыз, – дедилер.
Сандыкъ Кирьят-Яримде къалдырылгъан сонъ, чокъ вакъыт кечти, йигирми йылгъа къадар. Шу заман бутюн Исраильнинъ джемааты РАББИге мураджаат этти.