21 Алланынъ Сандыгъы алынгъаны ве къайнатасынен акъайы ольгени ичюн, Исраильнинъ шаны-шурети гъайып олды, деп, сабийнинъ адыны Икъавод къойды.
Сёзюни ёллап, оларны тедавийледи, оларны мезарларындан чыкъарып алды.
Сен юрегиме: «Меним юзюмни къыдыр», – дединъ. Сенинъ юзюнъни къыдыраджагъым, я РАББИ!
Аллалары алла олмаса да, насылдыр бир халкъ аллаларыны денъиштирдими? Меним халкъым исе озь шуретли Алласыны файдасыз путларгъа денъиштирди.
Рабби гъазабында Сион къызыны къара булутларнен къаплады; Исраильнинъ дюльберлигини коклерден ерге ташлады; ачувлангъан куню аякълары тургъан ерни акъылына биле кетирмеди!
Балаларыны осьтюрип-буютселер де, эп бир оларны баласыз япаджагъым. Мен олардан узакълашаджакъ вакъытта башларына буюк беля олур!
Анда эфод кийип юрген Ахия да бар эди. Онынъ бабасы Ахитув, эмджеси Икъавод, къартбабасы Пинехас эди. Пинехаснынъ бабасы исе Элий, Шилода РАББИге руханийлик япкъан адам эди. Халкъ Ёнатаннынъ кеткенини бильмей къалды.
Пинехас ве Хофний огъулларынънен оладжакъ шей санъа алямет олур: олар экиси бир куньде оледжеклер.
О куню Мен Элийнинъ аилеси акъкъында айткъан бутюн шейлерни башындан сонъуна къадар япарым.
Алланынъ Сандыгъы алынды, Элийнинъ эки огълу да, Хофний ве Пинехас ольдилер.
О: – Алланынъ Сандыгъы алынгъаны ичюн, Исраильнинъ шаны-шурети гъайып олды, – деди.