20 Олюм алында яткъанда, янындаки къадынлар онъа: – Къоркъма, сен огъул таптынъ, – дедилер. О исе кимсеге джевап бермей, къулакъ асмай эди.
Бет-Эльден чыкъып кетип, Эфрат шеэри янына кельгенлеринде, Рахель бала тапты. Онынъ догъувы агъыр эди.
Агъзымны ачып, кинаели икяе айтарым, къадимий сырларны беян этерим:
Бала догъгъан къадын дертлер чеке, чюнки онынъ вакъты кельди. Амма бала догъгъандан сонъ, дертлерини унута, чюнки дюньягъа янъы адамнынъ кельгенине къувана.
Элийнинъ келини, Пинехаснынъ къадыны, юклю ве мына-мына бала тападжакъ эди. Алланынъ Сандыгъы алынгъаны, къайнатасы ве акъайынынъ олюми акъкъында хаберни эшитип, бирден догъурмагъа башлады, тизлерине йыкъылды ве догъурды.