3 Шаулгъа къаршы дженк пек дешетли олды. Окъчулар оны тапып, окълар атып, пек агъыр яраладылар.
Окъчулар онъа душманлыкъ этип ве окълар атып, уджюм эттилер.
Давут онъа: – Не олды? Манъа айтып бер, – деди. О исе: – Халкъ дженк мейданындан къачып башлады, чокъ адамлар ольдюрильди. Шаул да, онынъ огълу Ёнатан да ольдюрильди, – деди.
Йигит: – Мен Гилбоа дагъларына тесадюфен кельдим, бакъсам, Шаул озь мызрагъына таяна, онынъ артындан исе арабаларда аскерлер келип етмекте эдилер.
Давут барып, Явеш-Гилад шеэрининъ башлыкъларындан Шаулнынъ ве онынъ огълу Ёнатаннынъ кемиклерини алды. Гиладлылар оларны Бет-Шан мейданындан гизли алып кеткен эдилер. Фелестинлилер Шаулны Гилбоа шеэринде ольдюрип, оны о куню де мейданда аскъан эди.
Бир аскер, тийсе-тиер, тиймесе-тиймез, деп, яйындан бир окъ атып, Исраиль падишасыны зырхы къошулгъан бир ерден яралады. Падиша озь арабаджысына: – Арабаны артына айландыр да, мени дженк мейданындан чыкъар, чюнки яраландым, – деди.
Чабик адамнынъ къачмагъа кучю олмайджакъ, кучьлюнинъ кучю къалмайджакъ, джесюр джаныны къуртарамайджакъ.