16 Лякин Элий Смаилни чагъырды ве: – Огълум, Смаил, – деди. Смаил: – Мен мындам, – деп джевап берди.
«Якъуп!» – деп чагъырды мени тюшюмде Алланынъ Мелеги. «Мен мындам», – дедим мен.
Исраиль Юсуфкъа: – Агъаларынъ Шекем янында айванларны бакъалар. Айды, мен сени оларгъа ёллайым, – деди. – Мен азырым, – деп джевап берди бабасына Юсуф.
Боаз Руткъа: – Динъле, къызым. Башакъ джыймагъа башкъа тарлагъа барма, мындан кетме. Мында, меним хызметчи къызларымнен берабер къал.
Энди падишанъыз бар. Мен исе къарт олдым, сачларым агъарды, огъулларым да сизинъ аранъызда. Мен яшлыгъымдан бугуньге къадар огюнъизде юрдим.
Смаил сабагъадже ятагъында къалды, сонъ турып, РАББИ Эвининъ къапуларыны ачты. Элийге исе озь руясы акъкъында айтмагъа къоркъты.
Элий: – Санъа О не айтты? Менден гизлеме. О санъа айткъанларындан бир шейни менден гизлесенъ, Алла бойнунъны урсун, – деди.