1 Яш Смаил Элийнинъ янында РАББИге хызмет эте эди. О заманларда РАББИ адамларнен сийрек лаф эте эди, Ондан кельген руялар да сыкъ дегиль эди.
Мына, РАББИнинъ къолунда гъазап къадеси бар, онда шарап, къокъулы къарышмаларгъа къошулып, копюрип къайнай. О, шу къадеден тёкип йибере. Ер юзюнинъ бутюн ярамайлары шарапны иче-иче, онынъ къалымтысыны биле ялап чыкъаджакълар.
Коктен берильген руя олмаса, халкъ башсыз олур, къанунны кутькен исе пек бахтлы олур!
Адамларны темиз алтындан аз этеджегим, акъайларны Офир алтынындан паалы япаджагъым.
Беля артындан беля, ярамай хабер артындан ярамай хабер келеджек. Олар пейгъамберлерден руя истейджеклер, амма руханийлер къанунны огретмейджек, акъсакъаллар насиат бермейджек.
Сонъ Элкъана Рамагъа, эвине кетти. Бала исе руханий Элийнинъ янында РАББИге ибадет этмек ичюн къалды.
Генч Смаил, кетен эфод кийип, РАББИге хызмет эте башлады.
Озюме садыкъ олгъан бир руханий къояджагъым. О, Меним юрегим ве фикирлеримни биледжек ве бунъа коре япаджакъ. Мен онъа ве онынъ эвлятларына садыкъ оладжагъым, ве олар Меним Месихиме эр заман хызмет этеджеклер.
Сенинъ эвинъден сагъ къалгъан эр бир адам бир къач кумюш капик ве бир тилим отьмек ичюн онъа бель букип келеджек ве: «Мени кечинмек ичюн, бир руханий вазифесини беджермеге къой», – дейджек.
Смаил сабагъадже ятагъында къалды, сонъ турып, РАББИ Эвининъ къапуларыны ачты. Элийге исе озь руясы акъкъында айтмагъа къоркъты.
РАББИ Шилода даа пейда олды, анда О, Смаилнен лаф этти.