22 Энди ялварам, сен де къулунънынъ сёзлерине къулакъ ас: мен санъа бир тилим отьмек берейим, аша, ёлгъа чыкъкъанда, такъатынъ олур, – деди.
О къадын Шаулнынъ янына келип, онынъ зияде къоркъкъаныны корьди ве: – Ана, къулунъ сёзлеринъни динълеп, джаныны олюм хавфы алтында къалдырды, сен берген эмиринъни беджерди.
Лякин Шаул разы олмайып: – Мен ашамайджагъым, – деди. Хызметчилери ве шу къадын ялварып башладылар, ве Шаул оларны динълеп, ерден турды ве ятакъкъа отурды.