23 РАББИ эр кеске адалетлиги ве садыкълыгъы ичюн эйилик берсин. Бугунь РАББИ сени къолума теслим этти, лякин мен къолумны РАББИнинъ Месихине котермеге истемедим.
РАББИ инсафлыгъыма коре манъа мукяфат берди, эллеримнинъ темизлигине коре къайтарды.
РАББИ инсафлыгъыма коре манъа мукяфат берди, Онынъ огюнде темизлигиме коре къайтарды.
шу вакъыт коклерден эшит, къулларынъны суд эт. Яман олгъанны къабаатла ве джезасыны бер. Инсафлы олгъанны исе акъла ве инсафлыгъына коре акъкъыны бер.
Аллам! Бу ишимни акълынъда тут, Алламнынъ Эви ве андаки ибадетлер ичюн япкъан ишлеримни ич унутма!
О, эр кеске ишине коре берер, арекетлерине коре акъкъыны кетирир.
Падиша исе Аллагъа къуванаджакъ. Алланынъ Адынен ант эткен эр кес макътавгъа огърайджакъ, чюнки яланджыларнынъ агъызлары къапаладжакъ!
Мына бугунь озюнъ корип турасынъ, РАББИ сени къобада меним къолума теслим этти. Манъа: «Оны ольдюр», – дедилер, лякин мен сени аджыдым ве: «Эфендиме къолумны котермем. О – РАББИнинъ Месихидир», – дедим.
Бабам! Элимдеки шу урба парчасына бакъ. Мен оны сенинъ урбанъдан кесип алдым, сени исе ольдюрмедим. Энди озюнъ бакъып корьдинъ, менде ярамайлыкъ ве хаинлик ёкъ, санъа къаршы гуна къазанмадым. Сен исе мени къыдырып, ольдюрмеге истейсинъ.
Давуткъа: – Сен менден акълысынъ, чюнки меним яманлыгъыма сен яхшылыкъ къайтардынъ.
Бугунь манъа яхшылыкъ япып, буны манъа косьтердинъ. РАББИ мени сенинъ къолунъа теслим эткенде, сен мени ольдюрмединъ.
Башы уджундаки мызракъны ве сув гугюмини алайыкъ да, озь еримизге къайтайыкъ, – деди.
Давут онъа джевапланып: – Мына падишанынъ мызрагъы, бир хызметчи огълан кельсин де, оны алсын.
Лякин Давут Авишайгъа: – Оны ольдюрме. Ким, РАББИнинъ Месихине къол котерип, къабаатсыз къалыр? – деди.