32 Давут Авигаилге: – Сени меним къаршыма ёллагъан РАББИге, Исраильнинъ Алласына, шукюрлер олсун!
ве бойле деди: – Озюнинъ мераметини эфендиме эйлеген ве ишанчлы олгъан РАББИге, Ибраим-эфендимнинъ Алласына бинъ шукюрлер олсун! РАББИ мени дос-догъру ёлнен эфендимнинъ къардашынынъ эвине кетирди.
ве: «РАББИге, Исраильнинъ Алласына шукюрлер олсун! Бугунь О, бизге тахтымда отураджакъ падиша берди, манъа буны корьмеге къысмет этти!» – деди.
– РАББИге, Исраильнинъ Алласына бинъ шукюрлер олсун! О, бабам Давуткъа Озю айткъанларыны бугунь Озь къолларынен беджерди! О:
Бабаларымызнынъ Алласына РАББИге шукюрлер олсун! О, падишанынъ юрегине Ерусалимдеки РАББИнинъ Сарайыны безетмек истегини къойды.
Эбет, Сен оларны тайгъалакъ ерлерге къойдынъ, буюк теренликке оларны атаджакъсынъ.
ве: – Сизни мысырлыларнынъ ве фыравуннынъ къолундан къуртаргъан ве бу халкъны мысырлыларнынъ укюминден азат эткен РАББИге бинъ шукюрлер олсун!
– Исраильнинъ Алласыны, Раббимизни шуретленъиз! О, Озь халкъына ярдымгъа кельди ве оны азат этти!
Сизлер ичюн Титнинъ юрегине бойле гъайретни берген Аллагъа шукюр олсун!
Исраиль огъуллары буны бегендилер ве Аллагъа шукюр этип, Рубен огъулларына ве Гъад огъулларына къаршы дженкнен чыкъмакъ ве яшагъан топракъларыны тар-мар этмек фикиринден вазгечтилер.