20 Авигаил эшекте отурып, дагънынъ айланчыкъ ёлларындан энгенде, онынъ огюне Давут ве адамлары чыкъты. Олар корюштилер.
эшекни эгерледи де, хызметчисине: – Юр, эшекни айда, мен айтмагъандже токътама, – деди.
ве хызметчилерине: – Менден огде кетинъиз. Мен артынъыздан кетейим, – деди. Акъайы Навалгъа исе бир шей айтмады.
Давут: – Эбет, бу адамнынъ малларыны сахрада нафиле къорчаладым, онынъ бир шейи гъайып олмады. О исе, яхшылыкъкъа яманлыкъ япты.