6 Лякин Шаулнынъ урбасындан бир парча кесип алгъаны ичюн, Давутнынъ юреги сыкъылды.
Давут онъа: – Сен РАББИнинъ Месихине къол котермеге насыл этип къоркъмадынъ? – деди.
Давут халкъны сайгъанындан сонъ, юреги чапаланды, ве о, РАББИге: – Буны япып, пек буюк гуна къазандым. Амма шимди, РАББИ, къулунънынъ гунасыны багъышла, пек балабан акъылсызлыкъ яптым, – деди.
Лякин Навот Ахавгъа: – РАББИ сакъласын, мен санъа бабаларымдан къалгъан асабалыкъны бермейджегим! – деди.
Мен исе сизге айтам: душманларынъызны севинъиз эм сизни къувалагъанлар огъруна дувалар окъунъыз.
Сизлерни къувалагъанларгъа яхшылыкъ тиленъиз. Яхшылыкъ тиленъиз ве къаргъаманъыз.
Сакъынынъыз, ич кимсе яманлыкъкъа яманлыкънен къайтармасын. Аксине, эр вакъыт бири-биринъизге ве бутюн адамларгъа яхшылыкъ къыдырынъыз.
Шимди РАББИнинъ огюнде ве Онынъ ягънен сюрткен адамы огюнде шаат олунъыз: эгер мен бирисининъ бугъасыны я эшегини алгъан, бирисини алдаткъан я да бирисини зорлагъан, бахшышлар алып, ишине козь юмгъан олсам, айтынъыз, эписини одерим, – деди.
Давут озь адамларына: – Меним эфендиме, РАББИ ягънен сюрткен адамгъа меним къолумдан зарар кетирмеге РАББИ корьсетмесин. О – РАББИнинъ Месихидир, – деди.