18 Давуткъа: – Сен менден акълысынъ, чюнки меним яманлыгъыма сен яхшылыкъ къайтардынъ.
Ехуда шейлерини таныды ве: – О, менден акълы, – деди. – Мен оны огълум Шелагъа бермедим. Ехуда онен бир даа ятмады.
«Мен санъа акъыл огретеджегим, юреджек ёлунъны косьтереджегим. Козюм сенинъ устюнъде олып, Мен санъа ёлбашчылыкъ япаджагъым», – дединъ.
эгер меннен муаббетте яшагъан адамгъа яманлыкъ япкъан олсам, эгер мен себепсиз озюмнинъ душманымны чайпагъан олсам,
Бойле япып, башына янгъан куллер киби топларсынъ, РАББИ исе санъа къайтарыр.
Давут: – Кеила сакинлери мени ве адамларымны Шаулнынъ къолуна теслим этеджеклерми? – деп сорады. – Этеджеклер, – деди РАББИ.
Давутнынъ Кеилагъа кельгени акъкъында Шаулгъа еткиздилер, ве Шаул: – Алла Давутны меним къолума теслим этти. О къапу-пенджереси къапалы олгъан шеэрге келип, озю-озюни къапады, – деди.
Сонъ Давут Шаулгъа: – Не ичюн санъа: «Мына Давут санъа къаршы ярамай иш япмагъа чаре къыдыра», – деген адамларны динълейсинъ?
Бугунь манъа яхшылыкъ япып, буны манъа косьтердинъ. РАББИ мени сенинъ къолунъа теслим эткенде, сен мени ольдюрмединъ.
РАББИ эр кеске адалетлиги ве садыкълыгъы ичюн эйилик берсин. Бугунь РАББИ сени къолума теслим этти, лякин мен къолумны РАББИнинъ Месихине котермеге истемедим.
Авишай Давуткъа: – Алла шимди душманынъны къолунъа теслим этти. Бер, мен оны бир урып, мызракънен ерге мыхлайым, экинджи кере урмакънынъ кереги олмаз, – деди.