27 Шу вакъыт Шаулгъа хаберджи келип: – Тез артынъа къайт. Топрагъымызгъа фелестинлилер уджюм этти, – деди.
Ибраим о ернинъ адыны Яхве-Ире къойды. Онынъ ичюн шимди де: «РАББИнинъ байырында тапылыр», – деп айталар.
Падиша, Хуш падишасы олгъан Тирхакъа акъкъында: «Мына, о санъа къаршы дженклешмеге чыкъкъан», – деген сёзлерни эшитти. Падиша кене Хизкиягъа эльчилер ёллап, бойле деди:
Бираз вакъыт кечкен сонъ, фелестинлилер кене кельдилер ве вадийде ерлештилер.
Лякин РАББИ Озь халкъыны акълайджакъ. Къолларында такъат къалмайджакъ вакътында, не къул, не азат къалмайджагъыны корьгенде, Озь къулларына мерамет этеджек.
Амма ер къадынгъа ярдым этти; ер агъзыны ачып, аждерха озь агъзындан тёккен озенни ютты.
Шаул дагънынъ бир тарафындан кете эди, Давут адамларынен исе дагънынъ башкъа тарафында эди. Давут Шаулдан ашыкъып къачаяткъанда, Шаул адамларынен берабер Давутны ве адамларыны якъалайджакъ олып, дагънынъ янындан чевирилип кетти.
Шаул Давутны къувмакътан вазгечип, фелестинлилернинъ къаршысына кетти. Шунынъ ичюн шу ерге «Къачув къаясы» деген ад къоюлды.
Акиш Давуттан, «Бугунь кимни дарма-дагъын эттинъ?» – деп сорагъанда, Давут онъа: «Ехуданынъ дженюбий тарафыны», – я да: «Ерахмеэллилернинъ дженюбий тарафыны», – я да: «Кенлилернинъ дженюбий тарафыны», – деп джевап бере эди.