21 Шаул оларгъа: – Мени аджыгъанынъыз ичюн РАББИ сизге мерамет этсин.
Алла манъа бабамнынъ эвинден кетмеге буюргъанда, мен Сареге айттым: «Ялварам санъа, манъа бир эйилик яп: къайда кельмесек де, мен сенинъ агъанъ олгъанымны айт».
Давут, Явеш-Гилад сакинлерине эльчилер ёллап: – Эфендинъиз Шаулны дефн этип, онъа бойле мераметли шейни япкъанынъыз ичюн РАББИ сизге эйилик эйлесин.
Темеллер бозулгъан сонъ, инсафлы адам не япаджакъ?»
РАББИнинъ сёзюнден къалтырагъанлар, Онынъ сёзюни динъленъиз: – Сизни корьмеге истемеген, Адым ичюн сизни къувалагъан къардашларынъыз: «РАББИ Озюни шуретинде косьтерсин де, шенълигинъизге бакъайыкъ!» – дейлер. Амма олар масхара оладжакълар.
Шеэрнинъ башлыкълары къапар алып, суд этелер, руханийлери парагъа огретелер, пейгъамберлери акъчагъа фал бакъалар. Айны заманда олар РАББИге таяналар, «РАББИ бизим арамызда, башымызгъа бир беля тюшмейджек», – дейлер.
О, анасына: – Сенинъ 1 100 кумюш паранъ гъайып олгъанда, сен къаргъыш айттынъ. Мен озюм къулагъымнен эшиттим. Бу кумюш пара менде, оны мен алдым, – деди. Анасы: – Огълум, РАББИ санъа эйилик этсин! – деди.
Смаил Шаулгъа кельгенде, Шаул онъа: – РАББИ санъа эйилик япсын! Мен РАББИнинъ эмирини беджердим, – деди.
Не ичюн эпинъиз манъа къаршы анълашып, огълум Йишай огълунен анълашма япкъаныны менден гизлединъиз? Сиз манъа языкъсынмайсыз. Огълум къулумны ёлдан урып, манъа къаршы къапкъан къойгъаныны не ичюн манъа айтмадынъыз? – деди.
Барынъыз да, онынъ къайда олгъаныны ве къайда юргенини даа да бакъынъыз, оны анда ким корьгенини билинъиз. Оны пек айнеджи дейлер де.