Санъа къаршы ич бир япылгъан силя енъиш къазанмайджакъ, судда сеннен давалашкъан эр кимни къабаатлайджакъсынъ. РАББИ къулларынынъ къысмети бойледир, оларны Мен акълайджагъым, – дей РАББИ.
Йишай огълу бу дюньяда тири олгъандже, не сен, не падишалыгъынъ турып оламайджакъ! Деръал адам йибер де, оны манъа кетирт. О, мытлакъа оледжек! – деди.
Ёл четиндеки къой-эчки ахырына кельди. О ерде къоба бар экен. Шаул анда аджетини битирмек ичюн кирди. Давут исе адамларынен берабер къобанынъ ичинде отура эди.