34 Ёнатан софра башындан зияде ачувланып турды ве байрамнынъ экинджи куню ашамады. О, Давут ичюн пек къасеветленди, чюнки бабасы джаныны пек агъырткъан эди.
Дюньяда тек яхшылыкъ япкъан ве асыл гуна къазанмагъан инсафлы адам ёкъ.
Иса адамларнынъ о къадар таш юрекли олгъанларына къайгъырып, этрафына кедер ве ачувнен бакъты. Къолу сакъат адамгъа исе: – Къолунъны узат! – деди. О, сакъат къолуны узаткъанынен, къолу тюзельди.
Гъазаплангъанда, гуна япманъыз. Кунеш баткъандже, гъазаптан къайтынъыз,
Шаул, Ёнатанны урайым деп, онъа догъру мызракъ атты. Сонъ Ёнатан, бабасы Давутны ольдюрмеге къарар эткенини анълады.
Эртеси куню саба Ёнатан бельгиленген ерге Давуткъа тарлагъа чыкъты, янында огълан бала да эди.