32 Ёнатан бабасы Шаулдан: – Оны не ичюн ольдюреджеклер? О не япты? – деп сорады.
Энди Якъупнынъ ачувы чыкъты, ве о, Лаваннен давалашып башлады. Якъуп Лавангъа деди: – Меним не къабаатым бар? Сен мени пешимден къайсы гунам ичюн къувалайсынъ?
Ачувлы адамнен дост олма, тез къызгъан адамгъа ёлдаш олма.
Рухунъ къызма табан олмасын, чюнки гъазап ахмакънынъ юрегинде яшай.
Эр кеснинъ сонъу бирдир. Бу – ер юзюнде япылгъан ишлерининъ эписинде яманлыкътыр. Шунынъ ичюн инсан огъулларынынъ юреклери омюр девамында яманлыкъ ве акъылсызлыкъкъа тола, ве сонъ олар олип кетелер.
Адамнынъ юреги эр шейден алдатыджы ве пек бозукъ; оны ким анълап олур?
– О не яманлыкъ япты? – деп сорады аким. Лякин олар даа зияде багъырып: – Хачкъа мыхлансын! – дедилер.
Пилат учюнджи кере оларгъа: – О не яманлыкъ япты? Мен Онда олюмге ляйыкъ ич бир къабаат тапамайым. Мен Оны бир джезалап, бошатып йибереджем, – деди.
– Къанунымызгъа коре, башта адамны эшитмек ве онынъ ишини бильмек, сонъ исе оны суд этмек керек.
Шаул: «Давутны диваргъа мыхлап къояйым», – деп тюшюнди ве сюнгюсини Давуткъа атты. Лякин Давут эки кере четке чекильди.
Ёнатан Шаулгъа Давутны макътады ве: – Падишам къулу Давуткъа къаршы гуна ишлемесин. О, санъа къаршы бир шей япмады, ве онынъ япкъан ишлери санъа чокъ файда кетирди.
О, фелестинлилерни енъмек ичюн, озь джаныны аямады, ве РАББИ бутюн Исраильге буюк къуртулыш багъышлады. Сен буны корип, къувана эдинъ. Шимди исе не ичюн къабаатсыз къанны тёкип, гуна ишлеп, Давутны себепсиз ольдюрмек истейсинъ я? – деди.
Давут Рамадаки Найоттан къачты ве Ёнатангъа келип: – Мен не яптым? Меним къабаатым неде? Къайсы гунам ичюн бабанъ меним джанымны къыдыра? – деп сорады.
Эгер бунъа: «Яхшы», – десе, демек, бир шей ёкъ. Эгер ачувланса, шуны биль ки, бабанъ ярамай иш тюшюнип чыкъаргъан.
Ахимелек падишагъа: – Хызметчилеринънинъ арасында Давут киби санъа садыкъ сою бармы? О, эм падишанынъ киеви, эм сакъчыларынънынъ башлыгъы ола, эм эвинъде урьмет къазана.