19 – О бириси куню кетип, бундан эвель сакълангъан еринъе ашыкъып бар да, Эзел деген ташнынъ янында отур.
Бир кунь Шаул, огълу Ёнатангъа ве хызметчилерине Давутны ольдюрмеге эмир этти. Лякин Шаулнынъ огълу Ёнатан Давутны пек севе эди.
Шунынъ ичюн о, Давуткъа: – Меним бабам Шаул сенинъ олюминъни къыдыра. Ярын сакът ол, гизли бир ерге сакълан да, отур, – деп хабер этти.
Ёнатан онъа: – Ярын янъы ай байрамы. Сенинъ акъкъынъда сорарлар, чюнки сен отургъан еринъ бош оладжакъ, – деди.
Мен бир нишангъа аткъан олып, бу тарафкъа учь окъ атарым.
Эртеси куню саба Ёнатан бельгиленген ерге Давуткъа тарлагъа чыкъты, янында огълан бала да эди.
Давут Ёнатангъа: – Мына ярын янъы ай чыкъар, мен падишанен берабер софра башында отурмакъ кереким, амма сен мени йибер, мен тарлада о бириси кунюнинъ акъшамынадже сакъланайым.