5 Токъ олгъанлар отьмек ичюн чалыша, ач олгъанлар исе раатлана. Баласыз къадын еди бала тапа, баласы чокъ олгъан къадын исе баласыз къала.
Бизлерге дегиль, я РАББИ, бизлерге дегиль, лякин Сенинъ буюк севгинъ ве вефадарлыгъынъ ичюн Озь Адынъа шурет бер!
Бутюн кемиклерим дейджек: «Я РАББИ, Сен эзильген адамны къуветлиден, ёкъсул ве фукъарени баскъынджыдан къуртарасынъ. Санъа ошагъан ким бар?»
Ер юзю зарлана, къуруп къала, Ливан дагълары солып къалды, Шарон тегизлиги къуру сахрагъа чевирильди, Башан ери ве Къармел дагъларынынъ тереклери япракъларыны тёкти.
– Эй, догъып оламагъан, баласыз къадын, къуван! Багъыр, къуванчнен къычыр, эй, догъып азап чекмеген! Къысыр къадыннынъ балалары акъайы олгъан къадыннынъ балаларындан чокътыр! – дей РАББИ.
Еди балалы къадын эсини джойып, сонъки нефесини ала. Даа куньдюз олгъанда, кунеши батты, утанды, масхара олды. Сагъ къалгъанларны душманларгъа береджегим, олар къылычнен ольдюриледжеклер, – дей РАББИ.
Яхшы шейлерни ач олгъанларгъа берди, зенгинлерни исе бом-бош ёллады.
Ибраим онъа шойле джевап берген: «Унутма, огълум, сен аятынъда яхшылыкъ пайынъны алып олдынъ, Лазар исе – яманлыкъ пайыны. Энди о бу ерде теселли тапа, сен исе азап чекесинъ.
чюнки бойле язылгъан: «Эй, догъып оламагъан, баласыз къадын, къуван! Багъыр, къуванчнен къычыр, эй, догъып азап чекмеген! Къысыр къадыннынъ балалары акъайы олгъан къадыннынъ балаларындан чокътыр!»
О, сенинъ гонълюнъни алсын ве къартлыгъынъда таянчынъ олсун, чюнки оны сени севген ве еди огъулдан да дегерли олгъан келининъ тапты, – дедилер.
Бираз вакъыттан сонъ Ханна юклю олды ве огълан тапты. «Мен оны РАББИден ялварып алдым», – деп, онынъ адыны Смаил къойды.
Ханнанынъ юрегинде наразылыкъ догъурмакъ макъсады иле, РАББИ Ханнагъа бала бермегени ичюн, ракъибеси Пенинна оны пек ынджыта эди.