4 РАББИ, Сен къараманларнынъ яйларыны сындырасынъ, сюрюнгенлерге исе такъат бересинъ.
Мен агъзындан джевап чыкъмагъан, эшитмеген адам олып къалдым.
Мен: «Душманларым тантана этмесин. Аякъларым къалтырагъанда, менден устюн олмасынлар», – дедим.
Халкъларнынъ мырзалары топландылар, Ибраимнинъ Алласынынъ халкъына къошулдылар, чюнки ер юзюнинъ къалкъанлары Алланынъкидир! О, юксек котерильгендир!
Алла халкъларнынъ Падишасы олды; Алла мукъаддес тахтына отурды!
Беля кунюмде Раббини къыдырдым, гедже къолумны котерип, ич тюшюрмейджегим, джаным исе теселлини ред эте.
Бель букип, сюргюнликке кетеджексинъиз, ольдюрилип, ерге тюшеджексинъиз. Бундан сонъ да РАББИнинъ гъазабы тынмайджакъ, къолу эп бир узатылгъандыр.
Болдургъангъа – кучь, такъаттан кесильгенге буюк къудрет бере.
Сизге къаршы дженк эткен къасдийлилернинъ бутюн ордусыны енъген олсанъыз ве оларда тек яралы сойлары къалгъан олсалар, олар биле озь чадырындан чыкъып, бу шеэрни якъар эдилер.
Вавилонгъа къаршы ёкъ этиджи чыкъаджакъ, кучьлю аскерлери алынаджакъ, яйлары къырыладжакъ. РАББИ, джезалагъан Алла, эр кеске акъларыны береджек.
Амма О, манъа: «Санъа берген эйилигим етер. Адамлар озь къуветсизлигинде Манъа ишанса, оларда Меним бутюн къудретим арекет этип башлай», – деди. Шунынъ ичюн, менде Месихнинъ къудрети яшасын деп, къуванчнен озь къуветсизликлеримнен макътанаджагъым.
Шунынъ ичюн, белинъизни акъикъатнен багъланъыз, кокрегинъизге догърулыкъ зырхыны такъынъыз,
Манъа кучь берген Иса Месихнинъ ярдымынен эр шейни япып олам.
Даа не айтайым? Гидон, Баракъ, Шимшон, Йифтах, Давут, Смаил ве башкъа пейгъамберлер акъкъында икяе этмек ичюн вакътым етмез.
атешнинъ кучюни сёндюре, къылыч уджундан къачып къуртула, кучьсюзликтен сонъ къуветке кире, дженкте къудретли ола, ябанджы ордуларны къува эдилер.