1 Падишалар 2:30 - Мукъаддес Китап30 РАББИ, Исраильнинъ Алласы бойле дей: Мен о вакъыт дедим ки, сенинъ ве бабанънынъ эви эбедиен Меним руханийлерим оладжакълар. Лякин энди бойле олмайджакъ. Манъа урьмет эткен адамларгъа Мен де урьмет этеджегим, Мени бир шей ерине корьмегенлерни исе Мен де бир шей ерине корьмейджегим. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: «Бакъынъыз, Мен чобанларгъа къаршым. Къойларым ичюн олардан джевап сорайджагъым. Мен оларгъа къойларымны бир даа бакъмагъа ёл бермейджегим, эндиден сонъ чобанлар тек озьлерини бакъмайджакълар. Мен къойларымны оларнынъ ач агъзындан чыкъараджагъым, артыкъ оларгъа ем олмайджакълар».
– Огъул озь бабасына, къул озь эфендисине сайгъы косьтере. Мен – сизинъ Бабанъыз, лякин не ичюн сиз Манъа сайгъы косьтермейсинъиз? Мен – Раббим, лякин не ичюн сиз Менден къоркъмайсынъыз? – дей Ордуларнынъ РАББИси сизге, Онынъ Адына урьметсизлик косьтерген руханийлерге. – Сиз: «Адынъа насыл этип урьметсизлик косьтеремиз?» – деп сорайсынъыз.