1 Ханна дува окъуп, бойле деди: – Сен, РАББИ, манъа къуванч бересинъ, къуветим Сенден келе! Душманларымнынъ устюнден кулем – Сен мени олардан къуртардынъ!
Бундан сонъ бутюн ехудалылар ве Ерусалим халкъы Ехошафатнынъ башлыгъында Ерусалимге къуванчнен къайттылар. РАББИ оларнынъ душманларыны енъип, оларны пек къувандырды.
дува кечиргенде шукюрлер окъугъанларнынъ башлыгъы Маттанья (Маттанья – Микъанынъ огълу, Микъа – Завдийнинъ огълу, Завдий – Асафнынъ огълу эди) ве онынъ экинджи къардашы Бакъбукъя, Авда (Авда – Шаммуанынъ огълу, Шаммуа – Гъалалнынъ огълу, Гъалал – Едутуннынъ огълу эди).
Беденим ичюн чувал урбасы яптым, тоз-топракъкъа кучюмни аттым.
Сенинъ шаатлыкъларынъ акъкъында буюк байлыкъ акъкъында киби къуванам.
Оларны буюк къоркъу басаджакъ, чюнки Алла тек инсафлыларнынъ арасындадыр.
РАББИ Озь халкъы ичюн бойнуз котерди; Озь азизлерининъ эписине, Исраиль огъулларына, Озюне якъын олгъан халкъына макътав йырыны берди! Эльхамдюлилля!
Коклер Алланынъ шуретини бильдире, кок къуббеси Онынъ яраткъаны акъкъында хабер бере.
О, Сенден аят истеди, ве Сен онъа асырларгъа узангъан омюрни бердинъ.
Аллам! Аллам! Сен не ичюн Мени къалдырып кеттинъ? Не ичюн манъа ярдым этмектен, фигъаныма къулакъ асмакътан узакътасынъ?
Олар Сенинъ эвинънинъ энъ яхшы берекетинден тоялар; Сен оларгъа татлы сувларынъдан ичмеге бересинъ.
Денъизден денъизге къадар, буюк дерьядан ернинъ четлеринедже О, укюм этеджек.
Эй, Алла, Сен суд этмеге турдынъ, ердеки бутюн заваллыларгъа къуртарувны кетирдинъ. Сэла
Рабби-Таалямызнынъ разылыгъы бизнен олсун! Къолларымызгъа О, берекет берсин, къолларымызнынъ ишлери онъ кельсин!
Манъа мерамет эт, я РАББИ, мени кореджек козю олмагъанлар мени азаплагъанына бакъ! Сен мени олюм къапусындан къуртарасынъ!
РАББИге йырлайым, О, юксек котерильгендир! О, атны ве устюндеки атлыны денъизге ташлады.
Мерьем оларнынъ оглеринде йырлады: РАББИге йырланъыз, О, юксек котерильгендир, атны ве устюндеки атлыны денъизге ташлады!
Хавакъкъукъ пейгъамбернинъ дувасы. Шиггайон.
эписи бир РАББИме къуванырым, мени къуртаргъан Аллама севинирим!
Къадимий заманларда азиз пейгъамберлернинъ бильдиргенине коре, О бизге Озюнинъ къулу Давутнынъ союндан къудретли Къуртарыджыны ёллады.
ве, бундан гъайры, Иса Месихнинъ ярдымынен Алланынъ барышыгъыны тапып, Раббимизнинъ ярдымынен Алланен макътанаджакъмыз.
Онынъ биринджи догъгъан бугъасы – онынъ сайгъысы, бойнузлары – кийик бугъанынъ бойнузлары киби, оларнен о, ернинъ башкъа четинедже олгъан халкъларны тюртеджек. Бу – Эфраимнинъ он бинълери ве Менашшенинъ бинълеридир.
Биз – акъикъий сюннетмиз: Рухнынъ вастасынен Аллагъа ибадет этемиз, Иса Месихнен макътанамыз ве беден бельгилерине ишанмаймыз.
Раббиде олып, эр вакъыт къуванынъыз! Даа айтам: къуванынъыз!
Ич бир шейге къасевет этменъиз, амма эр вакъыт дува окъуп ве ялварып, эр бир истегинъизни Алланынъ алдында миннетдарлыкънен ачынъыз.
Сиз Месихни корьмеген олсанъыз да, Оны севесинъиз. Шимди Месихни корьмейип, Онъа инанасынъыз ве сёзнен анълатып олмагъан шуретли бир къуванчнен севинесинъиз
Эй, коклер, азизлер, эльчилер ве пейгъамберлер! Энди къуванынъыз, чюнки Алла шеэрни джезалады, акъкъынъызны алды.
Ханнанынъ юрегинде наразылыкъ догъурмакъ макъсады иле, РАББИ Ханнагъа бала бермегени ичюн, ракъибеси Пенинна оны пек ынджыта эди.
Эр йыл, РАББИнинъ ибадет эвине баргъан сайын, Пенинна оны ойле ынджыта эди ки, Ханна агълай ве бир шей ашамай эди.