9 Шаул эвинде отургъанда, Алла онъа кене яман рухны йиберди. Шаулнынъ къолунда сюнгю бар эди. Давут исе чалгъы алетини чала эди.
О исе: «Мен барып, онынъ эписи пейгъамберлерининъ агъызларында яланджы рух олурым», – деди. РАББИ шу рухкъа: «Къандыр оны ве ишинъни беджер. Бар да, бойле де яп», – деди.
РАББИнинъ Руху Шаулдан кетип, оны РАББИден кельген яман рух къыйнап башлады.
Шаулнынъ хызметчилери онъа: – Мына, сени Алладан кельген яман рух къыйнай.
Эфендимиз бизге, къулларынъа, эмир этсин ки, биз сантыр яхшы чалгъан адамны къыдырып тапайыкъ. Алладан кельген яман рух сени къыйнап башлагъанда, о, чалып, сени тынчландырыр, – дедилер.
Кене дженк башлады, ве Давут чыкъып, фелестинлилернен урушты. Оларны буюк магълюбиетке огъратты, ве фелестинлилер ондан къачып кеттилер.
Давут ве онынъ адамлары пейда олгъаны акъкъында Шаул эшитти. О вакъыт о, Гивада, дагъда тамариск тереги тюбюнде элине мызракъ алып отура, этрафында исе хызметчилери бар эди.